Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «You» και την Τζώρτζια Συρίχα, η Κατερίνα Στικούδη μιλά για τα αρνητικά σχόλια που έχει δεχτεί κατά καιρούς, αλλά και τον σύζυγό της Βαγγέλη Σερίφη.
Η Κατερίνα Στικούδη, δίχως αμφιβολία, είναι ένα από τα λίγα πρόσωπα της εγχώριας showbiz που έχει καταπιαστεί με πολλά διαφορετικά πράγματα, και να αποδείξει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει εξίσου καλά σε όλα.
– Ορισμένοι στο παρελθόν είχαν αμφισβητήσει τις φωνητικές σου δυνατότητες, πίστευαν ότι είσαι απλά μια ωραία γυναίκα…
Ακριβώς, και δεν αρνήθηκα ποτέ την εικόνα μου… Αλλά στηρίχθηκα στο πείσμα μου για τη δουλειά μου, μου άρεσε να μαθαίνω. Έκανα, λοιπόν, μια συμφωνία με τον εαυτό μου και είπα ότι κάνω μια δουλειά που θα την απολαύσω όσο κρατήσει. Στο χέρι μου ήταν να προσπαθήσω για να έχω διάρκεια.
Ποτέ δεν επαναπαύομαι άλλωστε, γιατί ξέρω ότι εάν πεις “εδώ είμαι, έφτασα” έχεις χάσει το παιχνίδι. Θα μπορούσε και να μη συμβεί τίποτα, γιατί εγώ δεν είχα ποτέ “πλάτες” από πίσω μου. Και δεν αναφέρομαι στον σύζυγό μου, ούτε στους φίλους μου, γιατί σε εκείνους λέω συνέχεια τον πόνο μου, γι’ αυτό δε χρειάστηκα ποτέ μέχρι σήμερα ψυχολόγο (γέλια).
– Δείχνεις σκληρό παιδί, έχεις κλάψει ποτέ στο μαξιλάρι σου;
Έχω πολύ καιρό να κλάψω τώρα που το λες (γελάει). Κλαίω κάθε μέρα, για διαφορετικούς λόγους, είτε από χαρά και συγκίνηση, είτε γιατί βλέπω τη ζωή μπροστά μου να ανθίζει, βλέποντας μωρά, φίλους του Βύρωνα και τα παιχνίδια που ελαφραίνουν την ψυχή μου, μου δίνουν ενέργεια. Παίρνω δύναμη από τα παιδάκια και οχυρώνομαι απέναντι στην τοξικότητα, την προσπερνώ, δεν την βλέπω καν.
– Ποιο είναι το μυστικό μιας επιτυχημένης σχέσης;
Δε ξέρω αν υπάρχουν μυστικά και συνταγές, αλλά με τον Βαγγέλη ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι ταιριάζουμε, ότι μπορούμε να κάνουμε παρέα, μιλώντας για τη μουσική μας.
– Τσακώνεστε ποτέ;
Φυσικά και διαφωνούμε σε πολλά πράγματα, αλλά πλέον έχουμε αποφασίσει ότι όταν θα διαφωνούμε, θα συμφωνούμε ότι διαφωνούμε.
– Συνήθως ποιος κάνει το πρώτο βήμα για τη συμφιλίωση;
Και οι δυο ταυτόχρονα. Μοιάζουμε πολύ στις αντιδράσεις μας και έχει πλάκα. Μας περνάει, λύνουμε τα προβλήματα και προχωράμε, δε μένουμε εκεί.