Ποτέ μα ποτέ δεν θυμάμαι να πέρασα πρώτος μια πόρτα όταν ημουν μαζί με μια γυναίκα. Και δεν εννοω μεγάλη σε ηλικία, αλλά ακόμα και σε πιτσιρικάκι.
Μια φορά μόνο που’χα πει πολύ «έζπρωξα» την πρώην γυναίκα μου και όταν το συνειδητοποίησα…το επόμενο δευτερόλεπτο δλδ… την αγκάλιασα και της ζητησα 1.000 φορές συγγνώμη, μέχρι που μας έπιασε και τους δυο νευρικό γέλιο.
Μεγαλώνω αυτό είναι σίγουρο.
Όμως δεν νομίζω ότι η ευγένεια έχει σχέση με την ηλικία… μπορεί να κάνω λάθος… αλλά έτσι νομίζω.
Το «σου κρατώ την πόρτα για να περάσεις» δεν είναι υποτιμητικό…ούτε υποννοεί κάποια ανωτερότητα… είναι απλό:
-Σου κάνω χώρο.
Αυτό το «σου κάνω χώρο» είναι ένα από τα σπουδαιότερα drive της ζωής.
Σου κάνω χώρο στη δουλειά.
Σου κάνω χώρο στην απόφαση.
Σου κάνω χώρο στη σκέψη … και πάει λέγοντας.
Για να κάνεις όμως χωρο… πρέπει ο ίδιος να’χεις περισσεμα χώρου. Κανείς δεν μπορεί να δώσει κάτι που ΔΕΝ έχει. Ετσι δεν είναι;
Κάθομαι σε ένα café δίπλα στην πόρτα… και βλέπω τους πιτσιρικάδες δεν μπαινοβγαίνουν. Ελάχιστα αγόρια κάνουν χώρο στα κορίτσια και φυσικά ακόμα πιο λίγα κάνουν χωρο στους φίλους τους… αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι ότι σχεδόν κανένα δεν κάνει χωρο στους γονείς του… και τότε βλέπεις γιατι… μα επειδή ούτε ο μπαμπάς τους κάνει χώρο στη μητέρα τους…
Τόσο δύσκολο είναι πια;
Κρατάς την πόρτα για να περάσει η αγαπημένη σου, ο κολλητός σου, η μάνα των παιδιών σου, ο σύντροφός σου…
Είναι τόσο δύσκολο;
Ναι είναι… αν δεν το ξέρεις… αν δεν είναι ραμένο στη φόδρα του μυαλού σου… Μερικά πράγματα (δυστυχώς) δεν μαθαίνονται μετα από μια ηλικία και μετά…
Το σου κρατω την πόρτα ανοικτή για να περάσεις είναι συμβολισμός δεν είναι μόνο σαβουάρ βιβρ… Οποιος το καταλαβαίνει, το καταλαβαίνει και όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν το καταλαβαίνει.
Μερικοί το’χουν στο μυαλό τους μόνο που αυτό τους κάνει σήμα όταν είναι πια αργά…
Περνά την πόρτα και αφού την περάσει το θυμάται…
-Ωχ… ώχ… πάει να την πιάσει… αλλά η πόρτα σκάει στα μούτρα της γιαγιάς (δεν είναι υπoχρεωτικό να γνωρίζεστε) της γιαγιάς που περπατούσε….
Μμμμμ δεν βοηθά αυτό….
Οι περισσότεροι ούτε που το σκέφτονται…
Ζουμε σε μια εποχή που κανείς δεν κάνει χωρο για τον άλλον…
Για σκεφθείτε το…
Και επειδή είναι μάλλον δυσκολη ως σκέψη (τα κεκτημένα κ.λ.π.) αρχίστε την προπόνηση με την πόρτα… είναι ανέξοδο… και –πιστέψτε με- δίνει χαρά και σ’ αυτόν που την κρατά και σ’ εκείνον που περνά.