Δύσκολες ώρες βιώνει ο Ανδρέας Γεωργίου.
Μέσα από τα social media θέλησε ο ο Ανδρέας Γεωργίου να μοιραστεί με τους διαδικτυακούς του φίλους τον πόνο που αντιμετωπίζει καθώς καλείται να διαχειριστεί μια δυσβάσταχτη απώλεια. Αυτή της πολυαγαπημένης του γιαγιάς.
Έτσι, ο δημοφιλής ηθοποιός και σεναριογράφος προχώρησε σε ένα άτυπο «αντίο» στο αγαπημένο του πρόσωπο που τον μεγάλωσε, τον έμαθε να παλεύει και να επιβιώνει.
«Ήταν η πρώτη λέξη που είπα «γιαγιά»… Ήταν η γυναίκα που με έμαθε να παλεύω, να επιβιώνω, να είμαι δυνατός… Ένας άνθρωπος που ήταν ΠΑΝΤΑ εκεί, βράχος…
Όλες οι σημαντικές στιγμές της ζωής μου από μωρό παιδί συνοδεύονται από αυτή τη φιγούρα, την φιγούρα που μου έμαθε να σεβομαι και να έχω αξιοπρέπεια! Ήταν το φιλαράκι μου, ο άνθρωπος μου» τόνισε, αρχικά, ο Ανδρέας Γεωργίου.
«Ο άνθρωπος που φρόντιζε την κόρη της, την μάνα μου στην βαριά αρρώστια του AIDS και την ίδια ωρα που της έκλεισε τα μάτια στο νεκροκρεβατο, κρατούσε στην αγκαλιά της και τους τέσσερις μας, εμένα και τα τρία μου αδέλφια, και έλεγε μας έλεγε, ετσι θα μείνουμε, ενωμένοι! Και το κατάφερε.
Στάθηκε δυνατή απέναντι στον ρατσισμό και μας δίδαξε να κοιτάμε τους ανθρώπους στα μάτια να τους συγχωρουμε και να τους καταλαβαίνουμε… «στην θέση τους μπορεί να κάναμε το ίδιο» έλεγε.
Την θαύμαζα, την λάτρευα και δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα ερχόταν αυτή η ώρα…. «θα έρθει η ώρα που εγώ θα φύγω» μου έλεγε και δεν την άφηνα να συνεχίσει αυτή την κουβέντα, δεν το δεχόμουν, δεν το φανταζόμουν…
«Μα εν τζαι Εννα ζιώ με τα βουνά» μου έλεγε γελώντας. Μπράβο σου βασίλισσα μου! Μπράβο σου για όλα… Τα καταφέραμε όλα…. Θα είσαι πάντα ο αρχηγός μας» καταλήγει ο Ανδρέας Γεωργίου στην δημοσίευση στα social media για την απώλεια της γιαγιάς του.