Για πολλοστή αλλά μάλλον για τελευταία φορά το κλειστό κλαμπ των δημοσιογραφικών ενώσεων της χώρας δείχνει ποσό έξω από την πραγματικότητα και τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων βρίσκεται.
Οι ενώσεις αυτές προκήρυξαν απεργίες από την περασμένη Πέμπτη επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε να εντάξει το προνομιούχο ασφαλιστικό τους ταμείο στο νέο φορέα που δημιουργείται για όλους τους Έλληνες. Η απόφαση τους είναι σωστή αφού χάνουν τα προνόμια ενός ευγενούς ταμείου με μεγάλες παροχές που χρηματοδοτείται εκτός από τις εισφορές τους και από το περιβόητο αγγελιόσημο, ένα «φόρο υπέρ τρίτων» που εισπράττεται από τις διαφημίσεις –δηλαδή από την κοινωνία- και ενισχύει τις συντάξεις τους!
Αυτό το προνομιακό καθεστώς δεν αφορά όλους τους δημοσιογράφους αλλά μόνο τα μέλη των ενώσεων αυτών. Και για να γίνει ένας δημοσιογράφος μέλος τους -αλλά και για να παραμείνει και να μη διαγραφεί στην πορεία- πρέπει να είναι αρεστός και υπάκουος.
Για πολλά χρόνια δε γίνονταν δεκτοί οι δημοσιογράφοι που εργάζονταν στους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς ενώ εντάσσονταν κανονικά αυτοί της ΕΡΤ. Ακόμη και σήμερα γίνονται μέλη τους όσοι εργάζονται σε γραφεία τύπου υπουργών και οργανισμών αλλά όχι οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στο διαδίκτυο. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι να μη διαταραχθούν οι συνδικαλιστικές ισορροπίες και χάσουν κάποιοι συνδικαλιστές τις καρέκλες τους από τα νέα μέλη!
Έτσι ζούμε την απίθανη κατάσταση όπου εργαζόμενοι στο ίδιο μέσο που κάθονται σε διπλανά γραφεία και κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά να έχουν διαφορετικό καθεστώς ασφάλισης. Κάποιοι στο προνομιούχο ταμείο και κάποιοι στο ΙΚΑ ή το πάλαι ποτέ ΤΕΒΕ. Ή ακόμα όλοι οι δημοσιογράφοι που απασχολούνται στον πιο αναπτυσσόμενο κλάδο δηλαδή το ίντερνετ να μη θεωρούνται δημοσιογράφοι.
Παρ’ όλα αυτά όταν οι ενώσεις προκηρύττουν απεργίες αξιώνουν και από τα μη μέλη τους να συμμετέχουν με την απειλή ότι αν κάποτε αποφασίσουν να τους εντάξουν θα «κόψουν» …τους απείθαρχους.
Και ερχόμαστε τώρα στα σημερινά. Οι προνομιούχοι απεργούν γιατί χάνουν τα προνόμια. Αλλά αντί να αξιοποιούν το μεγάλο τους όπλο και να εκδίδουν τις εφημερίδες ή να κάνουν τις εκπομπές τους καταγγέλλοντας την κυβερνητική απόφαση, προκηρύττουν απεργία ώστε οι πολίτες να μένουν στο σκοτάδι. Είναι προφανές ακόμη και για τα μικρά παιδιά ότι έτσι εξυπηρετούν την κυβέρνηση που νομοθετεί τα σκληρά μέτρα για την κοινωνία. Την αφήνουν στο απυρόβλητο!
Για μια ακόμη φορά αποδεικνύουν ότι το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι βρώμικα παιγνίδια. Σύντομα θα είναι παρελθόν. Όχι εξ’ αιτίας της κυβερνητικής πολιτικής αλλά των δικών τους καιροσκοπικών και προσωπικών τακτικών.
Μόνο που θα έχουν πάρει στο γκρεμό και μερικά ακόμη από τα μέσα που δουλεύουν που βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής. Αλλά μάλλον δεν τους απασχολεί. Κάποια κρατική θέση σε υπουργείο θα βρουν…
Υ.Γ. Τα παραπάνω τα γράφω και… βιωματικά. Με δέχθηκαν στην ένωση τους μετά από 20 χρόνια στη δημοσιογραφία και στη συνέχεια με διέγραψαν επανειλημμένως μεταξύ άλλων και επειδή δε λογόκρινα τον Ν. Κακαουνάκη!