Βρισκόμαστε ήδη σε μια προεκλογική περίοδο που θα είναι βραχεία και ίσως απροσδόκητη.

Όσο οι μέρες κυλούν τα δεδομένα σε σχέση με την πριν από ένα μήνα κατάσταση μοιάζει να αλλάζουν πολύ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλοροεί και έχει πια και αυτός «στην πλάτη του» μνημόνιο. Το ισχυρό του όπλο ο Αλ. Τσίπρας δέχεται πυρά πανταχόθεν –τα πιο σκληρά από τους πρώην συντρόφους του- και τα επιχειρήματα που έχει να αντιτάξει μοιάζουν αδύναμα. Δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες μέρες εμφανίζεται σπάνια και επιθυμεί διακαώς όσο το δυνατόν πιο σύντομη προεκλογική περίοδο.

Άρα κανείς ακόμη δεν μπορεί να υπολογίσει πόση δύναμη από το 36% του Ιανουαρίου θα μπορέσει να συγκρατήσει.

Η ΝΔ δεν παρουσιάζει κάτι νέο. Όμως ο τρόπος που κινείται ο νέος της αρχηγός Β. Μειμαράκης μάλλον καταγράφεται θετικά. Σε αυτή την αναμέτρηση που δεν υπάρχει ούτε φόβος ούτε ελπίδα ,η απλοϊκή με χιούμορ και δηκτικότητα προσέγγιση ίσως είναι μια διέξοδος.

Μένει να φανεί αν οι ψηφοφόροι θα προτιμήσουν αυτόν ή τον Τσίπρα για την εφαρμογή του σκληρού μνημονίου.

Επίσης πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι οι υποψήφιοι βουλευτές δε θα κινηθούν με την κλασική δυναμική αφού οι έδρες θα προκύψουν από λίστες.
Τα παραπάνω καθιστούν την αναμέτρηση ντέρμπι με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Μένει να δούμε τις δυναμικές που θα αναπτυχθούν τις τρεις εβδομάδες του προεκλογικού αγώνα για να φανεί ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα το βράδυ της 20ης Σεπτεμβρίου.