«Καθώς μόνο ένας μικρός αριθμός διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μπορεί να έχει βραχυπρόθεσμο δημοσιονομικό κόστος, η ευελιξία που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (Stability and Growth Pact) πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος κατάχρησής της», σημειώνει η έκθεση, προσθέτοντας: «Με την αξιοσημείωτη εξαίρεση μεταρρυθμίσεων συνταξιοδοτικών συστημάτων, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν συνδέονται γενικά με σημαντικό βραχυπρόθεσμο δημοσιονομικό κόστος».
Το βραχυπρόθεσμο κόστος των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με την έκθεση, προκύπτει όταν εισφορές που πληρώνονταν σε κρατικά ταμεία μεταφέρονται σε ιδιωτικά ασφαλιστικά ταμεία που είναι εκτός της γενικής κυβέρνησης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει κάποια χρονική ευελιξία στις κυβερνήσεις αναφορά με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, εάν χρησιμοποιούν τις επιπλέον (του στόχου) δαπάνες για να υλοποιήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη. Η Επιτροπή διεύρυνε, μάλιστα, φέτος τις περιπτώσεις των εξαιρέσεων, με στόχο την εκκίνηση μεταρρυθμίσεων που καθυστερούσαν. Στη Γαλλία δόθηκαν επιπλέον δύο χρόνια για να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, εν μέρει λόγω της δέσμευσής της σε μεταρρυθμίσεις, ενώ η Ιταλία και το Βέλγιο απέφυγαν τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος λόγω των μεταρρυθμιστικών σχεδίων τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ΕΚΤ έχει ζητήσει από τις χώρες – μέλη της Ευρωζώνης να προχωρήσουν σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα προωθήσουν τη δυνατότητα μακροχρόνιας ανάπτυξης. Η ανταπόκριση, όμως, ήταν υποτονική, επειδή οι κυβερνήσεις εργάζονται με χρονοδιαγράμματα που είναι συνήθως πολύ μικρά, ώστε να μπορέσουν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά τα μακροχρόνια οφέλη των μεταρρυθμίσεων.
Η έκθεση της ΕΚΤ αφήνει να εννοηθεί ότι η ΕΕ πρέπει να βρει καλύτερους τρόπους γα την προώθηση μακροπρόθεσμων μεταρρυθμίσεων.
«Η εφαρμογή της ρήτρας διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων πρέπει να περιορίζεται μόνο σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις, τα οφέλη των οποίων στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών μπορούν να ποσοτικοποιηθούν καθαρά», αναφέρει η έκθεση, προσθέτοντας: «Γενικά, ωστόσο, η συζήτηση για τις πολιτικές πρέπει να εστιασθεί σε καλύτερους τρόπους παροχής κινήτρων για την υιοθέτηση και εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».
