Στον έναν μήνα έφτασε το shutdown της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στις ΗΠΑ και οι επιπτώσεις πλέον «ακουμπούν» δεκάδες εκατομμύρια νοικοκυριά.
Σύμφωνα με το Bloomberg, από σήμερα, 01.11.2025, καθυστερήσεις και αναστολές εξαιτίας του shutdown που έχει κηρύξει το Δημόσιο στις ΗΠΑ, χτυπούν βασικές παροχές, με πρώτο τα κουπόνια τροφίμων (SNAP), ενώ τα προγράμματα παιδικής φροντίδας και η ενίσχυση θέρμανσης μπαίνουν σε ζώνη υψηλού κινδύνου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το φρένο στις πληρωμές του SNAP σημαίνει ότι εκατομμύρια χαμηλόμισθοι και οικογένειες με παιδιά μπορεί να βρεθούν χωρίς μηνιαία στήριξη για βασικά είδη διατροφής. Η πίεση δεν είναι μόνο κοινωνική αλλά και οικονομική, καθώς οι συγκεκριμένες παροχές τροφοδοτούν άμεσα την κατανάλωση σε χιλιάδες παντοπωλεία και σούπερ μάρκετ, ειδικά σε επαρχιακές και αστικές «τροφικές ερήμους».
Στο μέτωπο της προσχολικής αγωγής, δεκάδες προγράμματα Head Start σε 40 και πλέον Πολιτείες αντιμετωπίζουν διακοπή χρηματοδότησης, με κίνδυνο προσωρινών κλεισιμάτων. Για χιλιάδες παιδιά από ευάλωτα νοικοκυριά, δεν πρόκειται απλώς για φύλαξη, αλλά για πακέτο υπηρεσιών που περιλαμβάνει γεύματα, προληπτικές εξετάσεις και υποστήριξη οικογένειας. Η απώλεια αυτής της καθημερινής «ασπίδας» μεταφέρεται αλυσιδωτά στους γονείς και στους εργοδότες τους.
Παράλληλα, το ομοσπονδιακό πρόγραμμα ενίσχυσης για τη θέρμανση (LIHEAP), που κάθε φθινόπωρο διοχετεύει δισεκατομμύρια δολάρια σε Πολιτείες και δήμους για να καλυφθούν λογαριασμοί θέρμανσης, έχει «μπλοκάρει». Με τον χειμώνα να πλησιάζει και τις τιμές ενέργειας αυξημένες, εκατομμύρια νοικοκυριά κινδυνεύουν με καθυστερήσεις στις πιστώσεις ή ακόμη και με αποσυνδέσεις, αν δεν αποδεσμευτούν άμεσα τα κονδύλια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο τρέχον αδιέξοδο προστίθεται και η δημοσιονομική επίπτωση. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις που επικαλούνται το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, κάθε επιπλέον εβδομάδα παράτασης του shutdown αφαιρεί αισθητά από τη δραστηριότητα του τέταρτου τριμήνου, καθώς συσσωρεύονται μισθολογικές οφειλές σε ομοσπονδιακούς υπαλλήλους, «παγώνουν» υπηρεσίες και αναβάλλονται κρατικές πληρωμές προς την οικονομία.
Στις υποδομές της καθημερινότητας, η πίεση είναι εμφανής: ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και προσωπικό ασφαλείας στα αεροδρόμια εργάζονται με καθυστερημένη ή μηδενική μισθοδοσία, αυξάνοντας τον κίνδυνο καθυστερήσεων. Μικρές επιχειρήσεις βλέπουν δάνεια και εγκρίσεις της SBA να καθυστερούν, ενώ καθυστερήσεις σημειώνονται σε διαβατήρια και προξενικές υπηρεσίες που εξαρτώνται από ομοσπονδιακούς πόρους.
Οι Πολιτείες επιχειρούν να «μπαλώσουν» τα κενά με έκτακτες πιστώσεις σε τράπεζες τροφίμων και κοινωνικά ταμεία, όμως οι δυνατότητές τους είναι περιορισμένες και άνισες. Ακόμη κι εκεί όπου υπάρχουν αποθεματικά, αυτά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν μόνιμα ομοσπονδιακές ροές δισεκατομμυρίων. Το αποτέλεσμα είναι ένα μωσαϊκό άνισης προστασίας για τους δικαιούχους, ανάλογα με τον τόπο κατοικίας τους.
Το πολιτικό αδιέξοδο παραμένει το βασικό εμπόδιο. Η αντιπαράθεση για τη σειρά των κινήσεων –αν θα προηγηθεί το άνοιγμα της κυβέρνησης ή η διαπραγμάτευση επί αμφιλεγόμενων δαπανών– κρατά κλειστή την κάνουλα της χρηματοδότησης. Στο μεταξύ, τα δικαστήρια μπαίνουν στο παιχνίδι με ασφαλιστικά μέτρα για να δοθούν έστω μερικές πληρωμές σε συγκεκριμένες κατηγορίες δικαιούχων, χωρίς όμως ως τώρα να υπάρχει οριζόντια λύση.
