Όλαφ Σολτς και Τζο Μπάιντεν συμφώνησαν κατά την συνάντησή τους στο Οβάλ Γραφείο την Παρασκευή, για την ανάγκη επίσπευσης της στήριξης της Ουκρανίας με την αμερικανική βοήθεια, φιλοδοξώντας να ξεπεράσουν τα ρεπουμπλικανικά εμπόδια στο Κογκρέσο, κάτι που ήταν και ο κεντρικός στόχος του ραντεβού των δύο ανδρών.
Κατά τις δηλώσεις στο πλαίσιο της συνάντησης, ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε «εγκληματική αμέλεια» την μη έγκριση της βοήθειας στην Ουκρανία, ενώ ο Γερμανός καγκελάριος, δήλωσε πεπεισμένος πως «το Κογκρέσο θα πάρει την απόφαση να δώσει την απαραίτητη στήριξη, καθώς χωρίς την υποστήριξη από τις ΗΠΑ και τα ευρωπαϊκά κράτη, η Ουκρανία δεν έχει ελπίδες».
Οι συζητήσεις των δύο ηγετών έγιναν την «κατάλληλη στιγμή» καθώς οι Δημοκρατικοί διεξάγουν άλλη μία «εκστρατεία» για να περάσουν ένα νομοσχέδιο 60 δισ. δολαρίων υπέρ της Ουκρανίας, καταλήγοντας σε έναν συμβιβασμό με τους Ρεπουμπλικάνους, την στιγμή που οι αναλυτές επισημαίνουν πως η κλεψύδρα της εμπόλεμης χώρας αδειάζει με επικίνδυνους ρυθμούς.
Σε μια διαδικαστική ψηφοφορία το απόγευμα της Πέμπτης, η Γερουσία ψήφισε 67-32 για να προχωρήσει με το νομοσχέδιο. Δεκαέξι Ρεπουμπλικάνοι της Γερουσίας ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου.
Η εκδοχή των 60 δισ. δολαρίων, μάλιστα, είναι η δεύτερη καθώς μία πρώτη ύψους άνω των 90 δισ. ευρώ που περιελάμβανε και άλλες διατάξεις, όπως το μεταναστευτικό, «κόπηκε» από τους Ρεπουμπλικάνους, με τους Δημοκρατικούς να επανέρχονται με μια νέα πρόταση που αφορά αποκλειστικά την βοήθεια στην Ουκρανία, και για το οποίο απομένουν χρονοβόρες διαπραγματεύσεις και τελική έγκριση. Όχι τυχαία, από τις πρώτες συναντήσεις του Όλαφ Σολτς σε αμερικανικό έδαφος, πραγματοποιήθηκαν με Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές, σε μια απόπειρα να καμφθούν οι αντιστάσεις των αντιπολιτευομένων.
Η στάση του Όλαφ Σολτς
Η γερμανική κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο καγκελάριος Σολτς, δείχνουν να έχουν πάρει «προσωπικά» την ουκρανική υπόθεση. Μόλις λίγες ημέρες πριν, πρωτοστάτησαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου να προσπεράσουν τα ουγγρικά εμπόδια και να εγκριθεί το πακέτο 50 δισ. ευρώ της ΕΕ προς την Ουκρανία. Δύο κινητήριοι παράγοντες, ένας εξωτερικός και ένας εσωτερικός, επενεργούν πίσω από αυτή την στάση:
- Από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η Γερμανία ως ηγέτιδα δύναμη της ΕΕ έχει δείξει ιδιαίτερο ζήλο για όλα τα μέτρα αντιποίνων και κυρώσεις ενάντια στην Ρωσία. Γερμανοί αξιωματούχοι έχουν εκφράσει ουκ ολίγες φορές την ανάγκη να ηττηθεί ο ρωσικός στρατός που μάχεται στην Ουκρανία και στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, κάτι που προωθούν και στην πράξη. Η Γερμανία είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα σε αποστολή βοήθειας στην Ουκρανία, μακράν από την δεύτερη. Έχει αποστείλει ήδη περί τα 17,1 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Kiel. Η δεύτερη οικονομική δύναμη της Ευρωζώνης, Γαλλία, έχει αποστείλει μόλις 540 εκατ. ευρώ σε βοήθεια, ενώ ανάμεσα τους τοποθετείται η, εκτός ΕΕ, Μεγάλη Βρετανία με 6,57 δισ. ευρώ. Τονίζοντας, μάλιστα, την αύξηση των γεωπολιτικών εντάσεων και αμυντικών αναγκών, η Γερμανία μόλις πρόσφατα πέρασε ένα νομοσχέδιο επανεξοπλισμού που αγγίζει επίπεδα ρεκόρ στα 72 δισ. ευρώ.
- Το τελευταίο πράγμα το οποίο θα επιθυμούσε ο Όλαφ Σολτς για την δημοτικότητά του, είναι να αποδειχτεί πως οι θυσίες των Γερμανών φορολογουμένων, έπεσαν σε ένα «βαρέλι δίχως πάτο», καταλήγοντας τελικά σε ήττα της Ουκρανίας. Και τούτο διότι, μόλις πρόσφατα εγκρίθηκε ο διπλασιασμός του γερμανικού προϋπολογισμού που θα κατευθυνθεί σε στήριξη του ουκρανικού στρατού, φτάνοντας στα 7,4 δισ. ευρώ. Για να γίνει αυτός ο διπλασιασμός, έπρεπε να περικοπούν κοινωνικές δαπάνες για συντάξεις, στην Υγεία, και στο κλίμα. Επιπλέον, η δυσαρέσκεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τις μεγάλες δαπάνες υπέρ της Ουκρανίας σε καιρούς οικονομικής επιβράδυνσης, αρχίζουν να γίνονται κάτι παραπάνω από ορατές. Τελευταίο παράδειγμα, στο ανοιχτό μέτωπο αγροτών-ΕΕ, όταν οι διαδηλωτές στις Βρυξέλλες φώναζαν «Λεφτά για τους αγρότες και όχι για τον Ζελένσκι», χωρίς να λείπουν τα ευήκοα ώτα και στον ευρύτερο πληθυσμό, οι οποίοι τα τελευταία δύο χρόνια ελέω πολέμου έχουν πληρώσει χρυσάφι για καύσιμα και τρόφιμα.
Το ενδεχόμενο περαιτέρω κωλυσιεργίας ή και ακύρωσης της αμερικανικής βοήθειας, δεν είναι καλά νέα για τον Όλαφ Σολτς, καθώς αφήνει έκθετη την Γερμανία να ηγηθεί μόνη της σε μία προσπάθεια που δεν της αναλογεί. Άλλωστε, ο Γερμανός καγκελάριος ήταν ξεκάθαρος αναχωρώντας για την Ουάσινγκτον λέγοντας πως όσα έχει υποσχεθεί η Ευρώπη στην Ουκρανία, «δεν αρκούν» και πρέπει να γίνουν περισσότερα «μαζί».
Το πλέον απευχόμενο σενάριο για τον Όλαφ Σολτς, είναι μία νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις επόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, η οποία και θα βάλει «ταφόπλακα» στην προσπάθεια να διατηρηθεί «ζωντανή» η διατλαντική συμμαχία στήριξης της Ουκρανίας, «ρίχνοντας» όλο το βάρος στην Ευρώπη και δη στην Γερμανία.
Μετά τη συνάντηση Σολτς-Μπάιντεν
Είναι άγνωστο αν η συνάντηση των ηγετών Γερμανίας-ΗΠΑ καθώς και οι παράπλευρες συναντήσεις θα αποδώσουν καρπούς, πείθοντας περισσότερους Ρεπουμπλικάνους να αλλάξουν την στάση τους. Αυτό που είναι ήδη γνωστό, είναι πως ο χρόνος για την Ουκρανία τελειώνει.
Η Ουκρανία αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις στις προμήθειες δυτικών πυρομαχικών πυροβολικού που απαιτούνται για να αντέξει τις ρωσικές επιθέσεις, προειδοποιούν αξιωματούχοι.
Το Κίεβο ήδη αγωνίζεται να συγκρατήσει τα ρωσικά στρατεύματα κατά μήκος ενός μετώπου μήκους 1.500 χιλιομέτρων, με τις ουκρανικές δυνάμεις να δεσμεύουν αποθέματα και να εκτοξεύουν μόνο περίπου το ένα τρίτο του αριθμού των πυρομαχικών που χρειάζονται κάθε μέρα για να διατηρήσουν τη θέση τους.
Σύμφωνα με τους Financial Times, η καθυστέρηση του Κογκρέσου κινδυνεύει να δημιουργήσει ένα «κενό» στις προμήθειες, δήλωσε ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος των ΗΠΑ.
Δυτικοί αξιωματούχοι έχουν προειδοποιήσει ότι οι επόμενοι μήνες θα δοκιμάσουν την ικανότητα της Ουκρανίας να πολεμά με λιγότερα πολεμοφόδια, με τη Ρωσία να εκμεταλλεύεται ήδη το πλεονέκτημα των πόρων για να κερδίσει σε καίριες τοποθεσίες, όπως γύρω από τη στρατηγική πόλη Avdiivka.
Η στρατιωτική αποδιοργάνωση, έρχεται να προστεθεί στην δημοσιονομική διάλυση και στην κυβερνητική κρίση. Τα ολοένα πιο συχνά δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού Τύπου δείχνουν αυξανόμενη προσοχή στο εσωτερικό του ουκρανικού καθεστώτος Ζελένσκι και στα φαινόμενα διαφθοράς και κυβερνητικής κρίσης (τελευταίο «επεισόδιο» η καρατόμηση του αρχιστράτηγου των ενόπλων δυνάμεων).
Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και η «προειδοποίηση» πως αν δεν «προχωρήσει» το ζήτημα της αμερικανικής βοήθειας, η χώρας βρίσκεται στον προθάλαμο του ΔΝΤ, το οποίο θα επιβάλλει ένα πρόγραμμα λιτότητας, σε μία χώρα που ήδη κινείται με όρους οικονομικής καταστροφής και πολεμικής λιτότητας.