Οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών «πάγωσαν» χθες το μεσημέρι όταν είδαν την ανακοίνωση της Στατιστικής Αρχής, σύμφωνα με την οποία το ΑΕΠ το 2017, αυξήθηκε μόλις κατά 1,4% και όχι 1,6% όπως ήταν οι προβλέψεις της κυβέρνησης, της Κομισιόν, αλλά και του ΔΝΤ.
Η παγωμάρα δεν είχε να κάνει με την αστοχία των προβλέψεων, όσο με το γεγονός ότι πέφτει ένα ακόμη ανάχωμα στην προσπάθεια του κυβερνητικού επιτελείου να αποτρέψει την μείωση του αφορολογήτου, ένα χρόνο νωρίτερα από το προβλεπόμενο. Ήδη το Ταμείο, από καιρό έχει εκφράσει τις σοβαρές του αντιρρήσεις αναφορικά με την επίτευξη του στόχου για πλεόνασμα 3,5% το 2018, τονίζοντας ότι το καλό αποτέλεσμα του 2017 προήλθε από μη επαναλαμβανόμενα έσοδα και ως εκ τούτου απαιτούνται μέτρα που θα φέρνουν σίγουρο αποτέλεσμα.
Η χθεσινή εξέλιξη είναι σίγουρα αρνητική και με δεδομένο ότι ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης, προήλθε κυρίως από την μειωμένη κατανάλωση δημιουργεί φόβους, ότι το Ταμείο θα απαιτήσει η μείωση του αφορολόγητου να έρθει ταυτόχρονα με την μείωση των συντάξεων, σε 10 μήνες από τώρα.
Στην κυβέρνηση βέβαια ούτε θέλουν να σκέπτονται αυτή την αρνητική εξέλιξη για μία εκλογική χρονιά όπως είναι – με βάση τα σημερινά δεδομένα – το 2019. Οι σκέψεις που γίνονται μάλιστα για εκλογές νωρίτερα και σίγουρα πριν το τέλος του έτους.
Οι ελπίδες της κυβέρνησης εναπόκεινται ουσιαστικά σε μία μεταστροφή των προθέσεων του Ταμείου, κάτι που υπό τις παρούσες συνθήκες μοιάζει ως όνειρο θερινής νυκτός. Η οριστική απόφαση των πιστωτών της χώρας, θα ληφθεί τον επόμενο μήνα, όταν θα πιστοποιηθεί από την Eurostat το πλεόνασμα του 2017. Ως εκ τούτου η κυβέρνηση θα βρεθεί, εφόσον οι εκτιμήσεις επαληθευτούν, μπροστά σε ένα δίλημμα: εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019 με κομμένους μισθούς και συντάξεις ή εκλογές το Φθινόπωρο του 2018, λίγο μετά από τα πανηγύρια για την έξοδο από το Μνημόνιο;
Μία δύσκολη απόφαση, η οποία θα ληφθεί όταν φτάσει η ώρα, η οποία όμως δεν αργεί πάρα πολύ.
Του Θανάση Παπαδή
