Από την πανδημία και μετά τα ενοίκια έχουν πάρει την ανιούσα χωρίς σταματημό
Μπορεί ο πληθωρισμός τον Απρίλιο στην Ελλάδα να έφτασε στα επιθυμητά επίπεδα του 2% (βάσει των στόχων που θέτει η ΕΚΤ), ωστόσο αυτό δεν αποτυπώνεται επαρκώς στο πορτοφόλι των καταναλωτών καθώς εξακολουθούν να είναι αντιμέτωποι με το υπέρογκο κόστος της στέγασης και των ενοικίων που έχουν «πάρει φωτιά».
Πέραν της «ανεπανόρθωτης» ανόδου τιμών των τελευταίων ετών σε βασικά αγαθά, όπως τα τρόφιμα, όπου παρά την σταθεροποίηση επ’ ουδενί δεν έχουν επιστρέψει ούτε καν κοντά στα επίπεδα που ήταν προ την πληθωριστική κρίση, ο μεγάλος «βραχνάς» για τα νοικοκυριά είναι το συνεχές ράλι των ενοικίων που συνεχίζει να εκτοξεύει στα ύψη το κόστος της στέγασης που χρειάζεται να σηκώνει μηνιαίως κάθε οικογένεια.
Τον Απρίλιο, μετά από μια αύξηση 10,5% τον προηγούμενο μήνα, η αύξηση στις τιμές των ενοικίων επιταχύνθηκε ακόμα περισσότερο σε ρυθμό 10,8%. Σημειώνεται πως το ετήσιο ράλι των ενοικίων μεσοσταθμικά σε ολόκληρο το 2024 κυμάνθηκε σε ποσοστό 5,6%. Παρά μια προσωρινή εξισορρόπηση των αυξήσεων για μερικούς μήνες το φθινόπωρο, οι τιμές και πάλι «τραβούν την ανηφόρα» και μάλιστα με πολύ γοργούς ρυθμούς.
Μάλιστα, προστίθενται σε ένα ράλι τιμών, το οποίο μετά από την πανδημία δείχνει να μην «πατάει φρένο»…
Συνεχές ράλι τετραετίας
Το 2021, πρώτη χρονιά μετά τα περιοριστικά μέτρα της πανδημίας, τα ενοίκια αυξήθηκαν ορμητικά, αντανακλώντας την ανάκαμψη της οικονομίας, με ετήσια αύξηση περίπου 5-6%. Το 2022 η τάση συνεχίστηκε με μεγαλύτερη ένταση, λόγω της αυξανόμενης ζήτησης και της περιορισμένης προσφοράς με τις τιμές να τσιμπάνε κατά περίπου 8-10% σε ετήσια βάση. Και το 2023, η αύξηση συνεχίστηκε, αν και σε μικρότερο ρυθμό σε σχέση με το 2022. Η ετήσια αύξηση ήταν γύρω στο 4-6%. Ορισμένες περιοχές, ιδιαίτερα οι πιο δημοφιλείς πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, παρουσίασαν μεγαλύτερη αύξηση σε σχέση με άλλες περιοχές.
Η πραγματικότητα του ετήσιου κόστους στέγασης που έχει να πληρώσει κάθε νοικοκυριό, όπως έχει διαμορφωθεί τα προηγούμενα χρόνια, είναι πολύ διαφορετική από όσα αποτυπώνονται επισήμως ως μέση τιμή ενοικίου, και τα οποία «βγήκαν στην επιφάνεια» επ’ αφορμή της ανακοίνωσης του μέτρου για επιστροφή του 1/12 του συνολικού ετήσιου ποσού ενοικίων, κάθε Νοέμβριο.
Έτσι, ενώ με βάση τις τιμές των ενοικίων που αναγράφονται στις αγγελίες, για να βρει μία οικογένεια ένα σπίτι 3 δωματίων θα χρειαστεί 700 με 800 ευρώ τον μήνα, η επίσημη μέση τιμή ανέρχεται σε… 255 ευρώ.
Τα δύο κυβερνητικά μέτρα
Για αυτούς του λόγους, δηλαδή και για την κοινωνική διάσταση του φαινομένου λόγω του υπέρογκου κόστους στέγασης για τα ελληνικά νοικοκυριά, αλλά και από την σκοπιά της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, το οικονομικό επιτελείο προωθεί 2 μέτρα τα οποία συζητούνται εντόνως στη δημόσια σφαίρα τις τελευταίες εβδομάδες.
Πρόκειται για το μέτρο της επιστροφής ενός ολόκληρου ενοικίου στον ενοικιαστή από τα 12 που καταβάλλει στον εκμισθωτή κάθε χρόνο, το οποίο φιλοδοξείται πως θα οδηγήσει στην αποκάλυψη μέσω των δηλώσεων των μισθωμάτων, ολόκλρων των ποσών που πληρώνουν ως ενοίκιο οι ενοικιαστές στους ιδιοκτήτες ακινήτων.
Το δεύτερο μέτρο, είναι το Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων (ΜΙΔΑ) το οποίο αναμένεται μέσα στο καλοκαίρι και στο οποίο θα δηλώνονται όλα τα στοιχεία που αφορούν κάθε ακίνητο, μεταξύ των οποίων και τα μισθώματα, με σκοπό να περιοριστεί περαιτέρω η φοροδιαφυγή.
