Aνάπτυξη 2,1% με θετικές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας σημείωσε η Ελλάδα κατά το τρίμηνο, σύμφωνα με έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, αν και δεν λείπουν αδυναμίες, κυρίως στο πεδίο των επενδύσεων και στην παραγωγικότητα της εργασίας, ενώ με αργούς ρυθμούς κινείται και η απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Τον Νοέμβριο ο πληθωρισμός στην Ελλάδα επιβραδύνθηκε στο 2,9% και η αποκλιμάκωση συνολικά μέσα στο 2023 άφησε περισσότερο «χώρο» στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφώνεται στα 5,2 δισ. ευρώ βασισμένο σε ισχυρά φοροέσοδα, σε απασχόληση και μισθούς, αλλά και στην επέκταση των ηλεκτρονικών συναλλαγών και στην τουριστική ανάπτυξη.
Σε καλή τροχιά κινείται και η μείωση του χρέους το οποίο ως προς το ΑΕΠ έπεσε στο 160,9% μέσα στο έτος.
Ωστόσο, αν και το Γραφείο τονίζει πως υπήρξε αύξηση των επενδύσεων και της ιδιωτικής κατανάλωσης που στήριξαν την ανάπτυξη, αλλά και πιο μικρή αύξηση των εξαγωγών κατά 1%, η τελευταία αντισταθμίστηκε από τις αυξημένες εισαγωγές (2,9%) και την πτώση της δημόσιας κατανάλωσης.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας από την ελληνική οικονομία, ενώ συνολικά το προφίλ της Ελλάδας όσον αφορά στο χρέος έχει βελτιωθεί σημαντικά.
Το Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής υπογραμμίζει πως ο στόχος του προϋπολογισμού 2024 για πρωτογενές πλεόνασμα 2,1% είναι βατός, αν η οικονομία αναπτυχθεί με ρυθμό 2,5%-3% ενώ οι προοπτικές για την επόμενη διετία είναι ευνοϊκές με την προϋπόθεση πως η Ελλάδα θα «πατήσει γκάζι» στις μεταρρυθμίσεις και στις επενδύσεις.
Τα αδύνατα σημεία
Σημειώνεται, εντούτοις, πως η ελληνική οικονομία υποφέρει από επενδυτικό κενό, που ανέρχεται στο 9,05% του μέσου όρου της Ευρωζώνης, αλλά και από κενό στην παραγωγικότητα της εργασίας, κατά 55% σε σχέση με την Ευρωζώνη.
Ανησυχία εκφράζεται επίσης για σε σχέση με τις καθυστερήσεις που εμφανίζει η οικονομία στην αξιοποίηση των κονδυλίων του Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο, όπως αναφέρει, είναι στρατηγικής σημασίας για τον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας σε ένα εξωστρεφές παραγωγικό μοντέλο που να ενσωματώνει και τα πλεονεκτήματα της πράσινης μετάβασης, του ψηφιακού μετασχηματισμού και της ψηφιακής μεταρρύθμισης του κράτους και του δημοσίου, και την κοινωνική συνοχή.