Η διαίρεση της παγκόσμιας οικονομίας σε γεωπολιτικά μπλοκ θα έπληττε ιδιαίτερα σκληρά την ευρωπαϊκή βιομηχανία και ιδίως τους φαρμακοβιομήχανους, τους κατασκευαστές, τους προμηθευτές αυτοκινήτων και τους κατασκευαστές μηχανημάτων και εξοπλισμού στην ΕΕ. Αυτό είναι το συμπέρασμα μελέτης που διεξήχθη από το ερευνητικό δίκτυο EconPol και παρουσιάστηκε σήμερα στις Βρυξέλλες (30.11.2023).
Η ίδια μελέτη σχετικά με την ευρωπαϊκή βιομηχανία , επισημαίνει, ότι αν και η γεωργία και η εξόρυξη θα μπορούσαν να δουν μικρές αυξήσεις στην προστιθέμενη αξία, αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό ποσοστό της συνολικής οικονομικής παραγωγής της ΕΕ. “Ένας περιορισμός των εμπορικών ροών με γεωπολιτικά κίνητρα θα έβλαπτε σημαντικά την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ειδικότερα, η περιορισμένη πρόσβαση σε διεθνή ενδιάμεσα προϊόντα θα είχε ως αποτέλεσμα σημαντικές απώλειες παραγωγικότητας για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις”, αναφέρει η Λισάντρα Φλαχ (Lisandra Flach), διευθύντρια του Κέντρου Διεθνών Οικονομικών του ifo και μία από τους συντάκτες της μελέτης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εάν η παγκόσμια οικονομία διασπαστεί σε ένα δυτικό μπλοκ (ΕΕ και ΗΠΑ) και ένα ανατολικό μπλοκ (Κίνα και Ρωσία), αυτό θα μείωνε μόνιμα το επίπεδο ευημερίας της Ευρώπης κατά 1,6% και θα προκαλούσε απώλειες προστιθέμενης αξίας δισεκατομμυρίων. Η ευρωπαϊκή μεταποίηση και ο τομέας των υπηρεσιών ειδικότερα θα υπέφεραν ως αποτέλεσμα.
“Μια μονομερής αποχώρηση της ΕΕ από τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού θα συνοδευόταν από ακόμη μεγαλύτερες απώλειες στην ευημερία, καθώς και από μείωση της βιομηχανικής προστιθέμενης αξίας στην Ευρώπη κατά περισσότερο από 10 τοις εκατό”, προσθέτει ο Andreas Baur, εμπειρογνώμονας εξωτερικού εμπορίου στο Ινστιτούτο ifo. Οι μικρές και πολύ ανοικτές οικονομίες με υψηλό ποσοστό εμπορίου εκτός ΕΕ, όπως η Μάλτα, το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο, υπέστησαν τις μεγαλύτερες ζημιές στα σενάρια που προσομοιώθηκαν. Οι χώρες της Βαλτικής θα πληγούν επίσης σοβαρά. Οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ιταλία, η Γερμανία και η Ισπανία, θα εξακολουθούσαν να επηρεάζονται σημαντικά, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
“Για να αποφύγει αυτά τα μειονεκτήματα, η ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει το πολυμερές εμπορικό σύστημα. Η εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς και οι νέες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με στρατηγικούς εταίρους αποκτούν επίσης πολύ μεγαλύτερη σημασία σε έναν κόσμο αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων”, λέει ο Florian Dorn, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.
Το εμπορικό μοντέλο ifo χρησιμοποιήθηκε για την προσομοίωση πέντε γεωπολιτικών σεναρίων, συμπεριλαμβανομένης της ταυτόχρονης αποχώρησης της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Κίνας από τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού. Αυτό το σενάριο θα έπληττε οικονομικά περισσότερο την Κίνα, ακολουθούμενη από την ΕΕ, το Μεξικό και τον Καναδά.
