Το στοίχημα για τις καταθέσεις επί του παρόντος τουλάχιστον δεν φαίνεται να κερδίζεται, αφού από την μία η υπερφορολόγηση και από την άλλη η άρνηση των πολλών να βγάλουν από τα σεντούκια τα χρήματά τους ή να τα φέρουν από το εξωτερικό διατηρεί εν πολλοίς το ύψος των καταθέσεων στα ίδια επίπεδα.
Όπως ανακοίνωσε χθες η Τράπεζα της Ελλάδος τον Οκτώβριο οι τραπεζικές καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα ανήλθαν στα 123,7 δισ, έναντι 122,6 δισ τον Αύγουστο, ενώ ανάλογες ήταν οι καταθέσεις και τον Σεπτέμβριο. Μέσα στο 2017, μία χρονιά στην οποία πολλοί πίστευαν πως θα ήταν χρονιά επιστροφής χρημάτων στον επίσημο τραπεζικό τομέα, έχουν αυξηθεί οι καταθέσεις κατά μόλις 2,3 δισ (τον Δεκέμβριο του 2016 ήταν 121,4 δισ). Σταγόνα δηλαδή στον ωκεανό, αν σκεφτεί κανείς ότι τον Σεπτέμβριο του 2009 ήταν 237,8 δισ. Δηλαδή έφυγαν και δεν επέστρεψαν ποτέ 114,1 δισ.
Να σημειωθεί ότι από την ώρα που επεβλήθησαν τα capital controls τον Ιούνιο του 2015, ουσιαστικά οι καταθέσεις έχουν παραμείνει σταθερές με αυξομειώσεις άνευ ουσίας. Στις 30-6-2015 ήταν 122,2 δισ, δηλαδή από τότε μέχρι σήμερα έχουν μπει στο σύστημα μόλις 1,5 δισ.
Γιατί κάνουν… “φτερά” οι καταθέσεις
Οι βασικές αιτίες που όσοι έχουν χρήματα, είτε στο στρώμα είτε στο εξωτερικό, δεν τα επιστρέφουν είναι συγκεκριμένες.
- Μπορεί να έχει φύγει από το τραπέζι το θέμα του Grexit, ωστόσο η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χάνεται σε μία νύχτα και κερδίζεται με τα χρόνια.
- Τα capital controls στερούν την δυνατότητα από τον καταθέτη να έχει την αίσθηση ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει τα χρήματά του ότι θέλει.
- Ένα μέρος των χρημάτων τα έχει «φάει» η υπερφορολόγηση. Μπορεί να μπήκαν στο σύστημα αλλά δεν φαίνονται διότι, δόθηκαν για την πληρωμή φόρων και εισφορών.
Και όσο αυτή η εικόνα παραμένει το τραπεζικό σύστημα αποκλίνει από τον πραγματικό του ρόλου, αφού:
- Η έλλειψη καταθέσεων στερεί από τις τράπεζες την δυνατότητα να δώσουν νέα δάνεια σε επιχειρήσεις που είναι δυναμικές και βιώσιμες.
- Τα κόκκινα δάνεια «τρώνε» κεφάλαια από τις τράπεζες και διαβρώνουν τους ποιοτικούς τους δείκτες.
Η εικόνα αυτή εν κατακλείδι δεν μπορεί να συνεχιστεί εσαεί και απαιτείται ένα σοκ, ώστε να πάρει μπρος το τραπεζικό σύστημα που βαλτώνει στα χρόνια του Μνημονίου.