τον αρμόδιο αναλυτή του οίκου αξιολόγησης Fitch, που προσφάτως υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας, να ομολογεί δημοσίως ότι ανέμενε, όπως κι οι αγορές, να μειώσει η κυβέρνηση, έστω και συμβολικά, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.
«Για να καταλάβουν κι αυτοί το μέγεθος του προβλήματος, που αντιμετωπίζετε ως χώρα και το βάθος της κρίσης, που μεγαλώνει διαρκώς», υπεστήριξε ο «κακός» αξιολογητής. Η δήλωση του αναμφίβολα κυνική. Αλλά προτού σπεύσουμε εμείς οι «αγνοί» κι οι «αμόλυντοι», που με την πρώτη ευκαιρία καταγγέλλουμε τους «κακούς κερδοσκόπους», που όταν μας έδιναν τα χρήματα τους για να ζούμε πλουσιοπάροχα και να κάνουμε τις λαμογιές μας, τους αποκαλούσαμε «σοβαρούς επενδυτές», να τον ρίξουμε στο πυρ το εξώτερο, μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε αν η τοποθέτηση του έχει και κάποια βάση;
Εδώ και 15 μήνες περίπου που έχει αρχίσει η κρίση διεθνώς, και στην Ελλάδα έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις, η μόνη ίσως κατηγορία πολιτών, που δεν έχει αντιληφθεί το παραμικρό από την κρίση είναι αυτή των δημοσίων υπαλλήλων. Ο μόνος τομέας των δημοσίων δαπανών, που δεν μειώνεται αλλά αντίθετα αυξάνεται είναι αυτός της μισθοδοσίας των εκατοντάδων χιλιάδων, ίσως και άνω του 1 εκατομμυρίου, υπαλλήλων, που αμείβονται από το Δημόσιο.
Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι τα εισοδήματα τους είναι μεγάλα και πλούσια. Αλλά πάντως δεν είναι μικρότερα του μέσου εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα, που τους τελευταίους μήνες είτε έχει γίνει άνεργος, είτε έχει ενταχθεί στην ρύθμιση με τις υποχρεωτικές άδειες και την μειωμένη εργασία είτε ζει με τον καθημερινό εφιάλτη της ανεργίας.
Ο μέσος δημόσιος υπάλληλος όχι μόνον δεν φοβάται την ανεργία αλλά παίρνει εκείνες έστω τις μικρές αυξήσεις, που διαδοχικές κυβερνήσεις του δίνουν. Και δεν είναι μόνον οι αυξήσεις. Μέσα στο 2009, δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, των ευρωεκλογών και των εθνικών εκλογών, κόστισαν 280 εκατ. ευρώ σε εκλογικό επίδομα σε χιλιάδες υπαλλήλους, που δεν έπραξαν το παραμικρό.
Να φαντασθείτε ότι μόνον οι υπάλληλοι του υπουργείου Εσωτερικών, πέραν του μισθού τους, έλαβαν φέτος ως εκλογικό επίδομα 5 χιλιάδες ευρώ (2500+2500). Αυτοί όχι μόνον δεν βίωσαν την κρίση αλλά αντιθέτως είχαν μεγαλύτερο εισόδημα από πέρυσι. Κι όμως την ίδια ώρα 715 χιλιάδες συμπολίτες μας, που έχουν εγγραφεί στον ΟΑΕΔ και περιμένουν να κάνουν Γιορτές από το αναιμικό επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης των 400 ευρώ, δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Και βλέπουν το 2010 να ανατέλλει μαύρο κι άραχλο. Είναι άραγε κοινωνική δικαιοσύνη αυτή η κατάσταση; Αναρωτιόμαστε…