Τους τελευταίους δύο μήνες η αρθρογραφία είναι σχεδόν μονοθεματική. Ό,τι γράφεται – αλλά και ότι λέγεται – αφορά στην πανδημία και τις οικονομικές συνέπειές της. Κάπου κάπου παίρνει το μάτι μου και κάτι «άσχετο» που όμως αμφιβάλλω αν το διαβάζει ή αν το βλέπει κανείς.
Δικαιολογημένα, ο κόσμος ενδιαφέρεται να μάθει τι θα γίνει και τι θα απογίνει με την επιδημία και τι θα συμβεί «μετά» όταν παρέλθει ο κίνδυνος. Αν παρέλθει ποτέ. Διότι και αυτό δεν είναι σίγουρο ότι θα συμβεί άμεσα, τουλάχιστον σύμφωνα από όσα δηλώνουν οι ειδικοί.
Ο διπλός φόβος, της υγείας και της οικονομίας, πρυτανεύει στις σκέψεις όλων μας. Αν και υπάρχουν πολλά άλλα που «τρέχουν» γύρω μας, την προσοχή μονοπωλεί η αγωνία για το αύριο. Η ειδησεογραφία βρίσκεται σε «κατάληψη» και το ενδιαφέρον για οτιδήποτε άλλο σε «κατάψυξη».
Ο κόσμος, κλεισμένος μέσα στο σπίτι του για δύο μήνες, μόλις χαλάρωσαν τα μέτρα ξεχύθηκε στις πλατείες και τις παραλίες για να ξεσκάσει και να ξεχαστεί λίγο από τους προβληματισμούς του. Κανένα ενδιαφέρον δεν υπάρχει για να ακούσει περισσότερα για μάσκες και αντισηπτικά. Τα έχει σιχαθεί!
Ο πάσης φύσεως Τύπος, επικεντρωμένος στο «κυρίως θέμα», έχει μεγάλη δυσκολία να απομακρυνθεί από αυτό, δημοσιεύοντας «άσχετα» άρθρα και σχόλια που, αυτή τη στιγμή, δεν απασχολούν κανένα αναγνώστη.
Περισσότερο ενδιαφέρον έχει η αδειοδότηση των καφενείων και των τραπεζοκαθισμάτων τους, παρά οτιδήποτε άλλο. Που ακόμη και αυτό το θέμα είναι πάλι σχετικό με τον κορωνοϊό, αλλά το προσέχει διότι αφορά στο πολυπόθητο υπαίθριο «καφεδάκι» του και το «ταβερνάκι» του, που το στερείται τόσο καιρό.
Έτσι, από την πλευρά της αρθρογραφίας, είναι πολύ δύσκολο να γράψει κανείς κάτι άλλο εκτός «του γνωστού» μοναδικού θέματος. Ακόμη και αν συνέβαινε κάτι άλλο θεαματικό στην επικαιρότητα, ή εάν κάποιος ήθελε να σχολιάσει ή να αναλύσει κάποιο άλλο κοινωνικό, επιστημονικό ή πολιτιστικό γεγονός, στο τέλος θα ακύρωνε την πρόθεσή του αυτή και θα επέστρεφε στην επιδημία και τις επιπτώσεις της στην οικονομία.
Τεράστιο θέμα βεβαίως, με παγκόσμιες διαστάσεις, πρωτόγνωρες.
Όμως, σε κάθε περίπτωση, η ζωή συνεχίζεται. Και πρέπει να συνεχίζεται χωρίς να παραμετρίζεται αποκλειστικά από την παθητική στάση μας απέναντι στις υγειονομικές εξελίξεις. Έτσι κι αλλιώς, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ως προς αυτό είναι να δείξουμε υπομονή και να προστατευόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε, αισιοδοξώντας και ελπίζοντας στη σταδιακή ομαλοποίηση της καθημερινότητάς μας.
Πρέπει να βγούμε από όλο αυτό το «κακό» βρίσκοντας διεξόδους από την εσωστρέφεια και τον αποκλεισμό μας. Και για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να ξεφύγουμε όσο μπορούμε από τη συνεχή, αποκλειστική επαφή μας με «τα νέα» του κορωνοϊού και τον βομβαρδισμό μας από τα θλιβερά στατιστικά του στοιχεία.
Τουλάχιστον, όσοι είμαστε υγιείς – ευτυχώς! – και δεν έχουμε συμβάλει στους μακάβριους αριθμούς των στατιστικών δελτίων, ας ρίξουμε το βλέμμα μας και το ενδιαφέρον μας και σε κάτι άλλο. Ας απασχολήσουμε το μυαλό και το σώμα μας με άλλα που μας αρέσουν και κάνουν πιο ευχάριστη τη ζωή μας.
Ας διαβάσουμε κάτι άλλο την επόμενη φορά. Ας μιλήσουμε και για κάτι διαφορετικό. Έτσι θα καθαρίσει ο νους μας και θα μπορέσουμε να πάμε πιο εύκολα «παρακάτω». Τα προβλήματα είναι και θα είναι εκεί. Πάντα έτσι ήταν, πάντα έτσι θα είναι. Και το ξέρουμε.
Η επιστροφή στην ομαλή ζωή θα ξεκινήσει από όλους εμάς. Αν είμαστε υγιείς, όλα τα υπόλοιπα θα βρουν σιγά σιγά το δρόμο τους. Για να αλλάξει η επικαιρότητα πρέπει να γίνουμε όλοι εμείς μέρος της. Ακόμη και όσοι παρακολουθούν την καθημερινή αρθρογραφία, ας αρχίσουν από σήμερα να διαβάζουν και κάτι άλλο. Αυτό το «κάτι άλλο» δεν βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αλλά στις εσωτερικές σελίδες τους.
Αλλά και όσοι γράφουν κάτι κάπου, ας κοιτάξουν να βρουν και άλλα θέματα εκτός κορωνοϊού. Όσο δύσκολο και αν ακούγεται αυτό κάτω από τις σημερινές συνθήκες, πάντα υπάρχει δυνατότητα να ξεφύγει κανείς και πάντα υπάρχουν πολλά και σπουδαία θέματα για «γράψιμο».
Από πλευράς μου, θα προσπαθήσω να αλλάξω θεματολογία και το σημερινό μου σημείωμα να είναι το τελευταίο που ασχολείται με την πανδημία.
Άλλωστε, έρχεται και Καλοκαίρι!