Η συνεχιζόμενη ανακριτική διαδικασία για την ανάμειξη της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016, υπό τον ειδικό ανακριτή Ρόμπερτ Μίλλερ, έφερε νέα αποτελέσματα, οδηγώντας στην καταδίκη τον Πωλ Μάναφορτ, πρώην επικεφαλή της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, για μια σειρά από κακουργήματα τα οποία επιφέρουν ποινές πολυετούς κάθειρξης.
Την ίδια ώρα, ο Μάικλ Κόεν, ο προσωπικός δικηγόρος του Τραμπ, παραδέχονταν την ενοχή του για παραβίαση της αυστηρής αμερικανικής νομοθεσίας περί της προεκλογικής χρηματοδότησης. Ο Κόεν ομολόγησε ότι πλήρωσε, κατ’ εντολή του πελάτη του, δυο «επαγγελματίες» γυναίκες προεκλογικά, προκειμένου να μην ομολογήσουν ότι πρόσφεραν επί πληρωμή τις υπηρεσίες τους στον Τραμπ.
Ο Μίλλερ αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματικός αφού σε διάστημα μόλις 15 μηνών έχει οδηγήσει στην καταδίκη ή στην απαγγελία βαρύτατων κατηγοριών εναντίον πολλών συνεργατών του Τραμπ και μιας σειράς Ρώσων υπηκόων για τον ρόλο τους στην υπονόμευση της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον και στην αθέμιτη υποβοήθηση της εκλογικής νίκης του Τραμπ.
Οι χθεσινές εξελίξεις έχουν ήδη αναστατώσει την αμερικανική πρωτεύουσα παρά την αυγουστιάτικη ραστώνη και την αργία του Κογκρέσου λόγω των θερινών διακοπών. Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι μέρα με τη μέρα σφίγγει ο δικαστικός κλοιός γύρω από τον Τραμπ και καθίσταται περισσότερο αβέβαιη η παραμονή του στον Λευκό Οίκο.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο τον προσεχή Νοέμβριο. Αν οι Δημοκρατικοί αποκτήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, όπως είναι και το πιθανότερο, τότε φαίνονται αποφασισμένοι ότι θα ξεκινήσουν τη διαδικασία δίωξης του Τραμπ. Ωστόσο, σύμφωνα με το αμερικανικό σύνταγμα, η κατάληξη μιας δίωξης εναντίον ενός εν ενεργεία Προέδρου κρίνεται από τη Γερουσία και για να ευδοκιμήσει απαιτείται πλειοψηφία των 2/3 των γερουσιαστών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξουν και Ρεπουμπλικάνοι που θα συμφωνήσουν με τη δίωξη και αποπομπή του Τραμπ, όπως συνέβη στην περίπτωση του Ρίτσαρντ Νίξον το 1974. Διαφορετικά η όλη διαδικασία θα εμφανιστεί ως πολιτική δίωξη των Δημοκρατικών εναντίον ενός Ρεπουμπλικανού Προέδρου και δεν θα έχει αποτέλεσμα.
Ο Τραμπ δεν θέλει απλώς τη νίκη των Ρεπουμπλικάνων αλλά τη νίκη των δικών του Ρεπουμπλικάνων, δηλαδή την επικράτηση των δικών του υποψηφίων στις προκριματικές εσωκομματικές εκλογές και, στη συνέχεια, τη νίκη τους τον Νοέμβριο. Για το σκοπό αυτό είναι αποφασισμένος να συμμετέχει με πάθος στις εκλογές και να κάνει ότι μπορεί για να περιχαρακώσει την πολιτική του βάση, η οποία μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί αναπάντεχα πιστή και αφοσιωμένη σε αυτόν. Έτσι, παρόλο που ο Τραμπ δεν θα είναι υποψήφιος, οι εκλογές του Νοεμβρίου θα αφορούν και θα κυριαρχηθούν από τον πιο περίεργο Πρόεδρο της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας.