“Επιστρέφοντας από το διεθνές Ράλλι του Χάιλ, συνάντησα στον δρόμο κάποιους οι οποίοι έκαναν ακροβατικά με τα αυτοκίνητά τους. Προσπάθησα να τους μιλήσω αλλά εκείνοι δεν μου αρνήθηκαν και έφυγαν σαν κυνηγημένοι.
Την δεύτερη ημέρα, άρχισα να ψάχνω έναν από αυτούς, με το ψευδώνυμο, Αλί Αλ Μοσταχίλ.
Ήμουν σε ένα εστιατόριο το ίδιο βράδυ και άρχισα να ρωτάω αν ξέρει κανείς τον Αλί. Μου είπαν ότι έτρωγε εκεί συχνά. Μετά από λίγο άνοιξε η πόρτα και μπήκε. Προσπάθησα να του μιλήσω αλλά και πάλι εκείνος ήταν αρνητικός.
Φοβήθηκε μήπως ήμουν την μυστικής αστυνομίας. Αφού κάθισα μαζί του και μίλησα επί δυο ώρες, πείστηκε για την ειλικρίνειά μου.
Την επομένη με άφησαν να τους φωτογραφήσω. Αφού πρώτα με έβαλαν να υπογράψω ένα χαρτί που έλεγε ότι ήμουν υπεύθυνος για ότι μπορεί να μου συνέβαινε.
Μόλις έβαλα την υπογραφή μου ο οδηγός με καλωσόρισε ψυθιριστά: “καλώς ήρθες στο ταξίδι του τρόμου”.
