“Η μητέρα μου μεγάλωσε βλέποντας τις ταυροδρομίες του Σαν Φερμίν από το ίδιο μπαλκόνι στην οδό Εσταφέτα. Από εκεί φωτογράφισα κι εγώ τον Ντιέγκο Μιράλες την ώρα που ο ταύρος Λανγκοστέρο έμπηγε το κέρατό του στον μηρό του. Παρακολουθώ και φωτογραφίζω τις ταυροδρομίες του Σαν Φερμίν από το 2005 από το μπαλκόνι αυτό που είναι η κλινική του θείου μου. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω ξαναδεί τόσο τρομακτικό θέαμα. Η επίθεση του Λανγκοστέρο κράτησε 60 δευτερόλεπτα τα οποία μου φάνηκαν αιώνας. Προσπαθούσα με το αίμα μου να έχει παγώσει να είμαι ψύχραιμη και να τραβήξω φωτογραφίες από όλα αυτά που συνέβαιναν μπροστά στα μάτια μου. Δεν κατέβασα την μηχανή μου παρά μόνο όταν είδα έναν άλλο δρομέα να βοηθά τον Μοράλες να βγει από τον δρόμο για να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
