Όσον αφορά.το εσωτερικό μέτωπο στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου λένε ότι δεν αναμειγνύονται στα εσωκομματικά της ΝΔ, ωστόσο οι αποκαλύψεις για τις παρασκηνιακές σχέσεις Τσίπρα με τον πρώην πρωθυπουργό και πρώην πρόεδρο της ΝΔ Κώστα Καραμανλή έρχονται να αναδείξουν και να εξηγήσουν μια σειρά από επιλογές του πρωθυπουργού και την προτίμηση του φυσικά στο συγκεκριμένο γαλάζιο στρατόπεδο.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αν ψήφιζε στις σημερινές εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ θα ψήφιζε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, καθώς υπάρχει “χημεία συνεννόησης” εν αντιθέσει με τους άλλους τρεις υποψηφίους κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Απόστολο Τζιτζικώστα και Άδωνι Γεωργιάδη.
Ωστόσο από την άλλη πλευρά θεωρούν ότι η εκλογή ενός από τους τρεις άλλους υποψηφίους μπορεί να λειτουργήσει εμμέσως υπέρ το ΣΥΡΙΖΑ, αφού εκτιμάται ότι θα αναδειχθεί και θα γίνει απόλυτα ξεκάθαρη η “διαχωριστική γραμμή” και οι ιδεολογικοπολιτικές διαφορές ακόμη και εντός μνημονίου μεταξύ Αριστεράς-Δεξιάς.
Πάντως το επιτελείο του πρωθυπουργού και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας θέλουν να λήξει όσο γίνεται πιο γρήγορα η αυτή η πολιτική εκκρεμότητα που τροφοδοτεί τα σενάρια πολιτικής αποσταθεροποίησης με ότι αυτό συνεπάγεται για την πορεία του προγράμματος και τις σχέσεις μας με εταίρους και δανειστές στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης και όχι μόνο.
Αναφορικά με τις εκλογές στην Ισπανία το Μέγαρο Μαξίμου επιθυμεί σφόδρα το αποτέλεσμα να οδηγήσει σε μια προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, ανάλογη με εκείνη της Πορτογαλίας προσδοκώντας έτσι στη διαμόρφωση ενός μετώπου των χωρών του Νότου, Ελλάδα, Ιταλία,Πορτογαλία και Ισπανία, μαζί με την Γαλλία προκειμένου να “χαλαρώσει” το αυστηρό πλαίσιο της δημοσιονομικής λιτότητας που έχει επιβάλει ο Βορράς και κυρίως το Βερολίνο και να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη και στην απασχόληση.
Οι εξελίξεις ωστόσο στη χώρα μας με την βίαιη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στην λογική του μνημονίου λειτούργησε αρνητικά για το αδελφό κόμμα PODEMOS το οποίο έχασε την αρχική του δυναμική και σήμερα με βάση τις δημοσκοπήσεις κινείται μεταξύ τρίτης και τέταρτης θέσης, χωρίς αυτό να αποκλείει ότι το ποσοστό που θα λάβει να είναι καταλυτικό εφόσον το δεξιό κόμμα του κ. Ραχόι δεν πάρει αυτοδυναμία, γεγονός που είναι το πιθανότερο σενάριο.
Το τέλος του 2015 βρίσκει την κυβέρνηση στριμωγμένη μεταξύ των απαιτήσεων δανειστών και της κοινωνίας με τον Αλέξη Τσίπρα να βγαίνει μπροστά σε μια προσπάθεια του κυβερνώντος κόμματος να διατηρήσει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων και την συνοχή της εύθραυστης κυβερνητικής πλειοψηφίας, καθώς το 2016 με βάση και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις μπορεί να είναι έτος απρόβλεπτων πολιτικών εξελίξεων.
Μ.Α.