Ας το κάνουμε λοιπόν. Γεγονός: Για να υπάρχει πάντοτε διαθέσιμο αίμα πρέπει το 10% του πληθυσμού της χώρας να προσφέρει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο αίμα.
Γεγονός: Η σωστότερη λύση θα είναι 300-330.000 άτομα στο σύνολο των 10.000.000 της χώρας μας να γίνουν συστηματικοί εθελοντές Αιμοδότες, που να προσφέρουν 2-3 φορές το χρόνο ή να μπορούν να ειδοποιηθούν σε ώρα ανάγκης.
Γεγονός: Η προσφορά αίματος μόνο σε έκτακτη ώρα για να σώσουμε τον συγγενή ή τον φίλο μας, δεν λύνει το πρόβλημα. Θα μένει πάντα το άγχος και στους συγγενείς και στο προσωπικό της Αιμοδοσίας «πως θα βρούμε τώρα αίμα».
Λύση: Μόνο η καθημερινή εισροή αίματος μέσω της συστηματικής προσφοράς αίματος θα μας εξασφαλίσει ότι ανά πάσα στιγμή θα υπάρχει αίμα για όποιον το χρειάζεται.
Πίσω από κάθε δράση υπάρχει μία πρόκληση. Και στο δικό μου το μυαλό πρόκληση πάντα ήταν να ανατρέπω το κοινωνικό στερεότυπο της προκατάληψης που διέπεται από τη λογική της παθητικότητας. Και δεν βλέπω καλύτερο τρόπο για να εμπνεύσει κανείς τη συλλογική συνείδηση απ’ το να εμπεδώσει όρους αναβαθμισμένου εθελοντισμού και να εγκαθιδρύσει μια φρέσκια, ζωντανή και ανθρώπινη οπτική σε ένα ευρύτατο φάσμα κοινωνικών προβλημάτων.
Για εμένα η αλληλεγγύη δεν υπάρχει μόνο μέσα στην κρίση. Είναι πάντα επίκαιρη. Και στις παχιές και στις αδύνατες αγελάδες. Ο εθελοντισμός δεν είναι μόνο για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Είναι στάση ζωής. Είναι η νέα συλλογικότητα. Είναι η νέα καθημερινότητα. Για το λόγο αυτό το 2012 ξεκίνησα τη «Δύναμη της Προσφοράς», ένα ετήσιο λεύκωμα για την προβολή της φιλανθρωπίας. Και το 2018 δημιούργησα το www.dinamiprosforas.gr, το πρώτο ειδησεογραφικό site στη χώρα μας για τα νέα της Προσφοράς και της Αλληλεγγύης και το πρώτο web portal που φέρνει σε επαφή τους εθελοντές και τα ιδρύματα. Για να αναδείξουμε τα καλά πρότυπα. Να προάγουμε τις σωστές συμπεριφορές. Να δώσουμε το καλό παράδειγμα.
Η ανάπτυξη του εθελοντικού κινήματος σήμερα, χρειάζεται μεθοδολογία, και πρέπει να έχει την δική μας αμέριστη ενθάρρυνση και υποστήριξη, έτσι ώστε να μπορέσει να αποδείξει και να διευκολύνει τη θέληση, την προσφορά και την αγάπη του κάθε ατόμου που θα ενταχθεί σε αυτή την κινητοποίηση. Και είναι ευχάριστο να ανακαλύπτει κανείς συμμάχους σε αυτό το πλαίσιο. Ανθρώπους με τα ίδια οράματα, τις ίδιες αγωνίες για την κοινωνία και το μέλλον της, για την κοινωνική προσφορά και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Ο εθελοντισμός δεν είναι ζήτημα επιβολής. Είναι προσφοράς ψυχής. Είναι στάση ζωής και πράξη ζωής.
Η πολιτική αλλαγή που ευαγγελίζεται ο Κυριακός Μητσοτάκης δεν αφορά μόνο στην οικονομία. Αφορά τη συνολική επανεκκίνηση των αξιών μας. Αφορά στην εμπέδωση των σωστών νοοτροπιών. Στο να διορθώσουμε όσα μας έχουν πληγώσει. Να αποκτήσουμε αντανακλαστικά ανθρωπισμού 24 ώρες την ημέρα. Να νοιαζόμαστε για τον συνάνθρωπο στην καθημερινότητά μας. Αυτό είναι η νέα συλλογικότητα. Αυτή είναι η νέα αλληλέγγυα κοινωνία στην οποία θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Αυτός είναι ο νέος Πολιτισμός της Καθημερινότητας.
*Η Έμη Ζησιοπούλου-Λιβανίου είναι δημοσιογράφος και υποψήφια βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στον Νότιο Τομέα Αθηνών