Όπως αναφέρει προς τον υπουργό Δικαιοσύνης ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου είχε απευθύνει στις 9.7.2016 -ελάχιστες ημέρες μετά την επιλογή της από το Υπουργικό Συμβούλιο- επιστολή προς τους ομολόγους της των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία διατυπώνει τις απόψεις της για την τότε εκκρεμή διαπραγμάτευση που οδήγησε στη συμφωνία της 12.7.2015 και στο τρίτο μνημόνιο. Προσθέτει ότι οι απόψεις που διατυπώνονται συμπίπτουν με αυτές της κυβέρνησης και μπορεί να ειπωθεί ότι εναρμονίζονται με την πολιτική επιχειρηματολογία που συγκέντρωσε μεγάλη πλειοψηφία στο δημοψήφισμα της 5.7.2015, αλλά διαψεύστηκε από την συμφωνία της 12.7.2016.
«Σε κάθε περίπτωση επρόκειτο για επιστολή πολιτικού περιεχομένου και όχι για συνταγματικά ή νομοθετικά προβλεπόμενη ενέργεια προέδρου ανώτατου δικαστηρίου. Δεν εξετάζω άλλωστε τη νομιμότητα της ενέργειας, αλλά διαπιστώνω το προδήλως πολιτικό περιεχόμενο της. Η επιστολή εξακολουθεί να είναι αναρτημένη στο διαδυκτιακό τόπο του Αρείου Πάγου», τονίζει ο κ. Βενιζέλος και αναφέρει ότι για την ενέργεια αυτή της κ. Θάνου άσκησε δημόσια πολιτική και επιστημονική κριτική με ανάρτηση του στο διαδύκτιο ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρος Τσακυράκης. «Η κυρία Πρόεδρος του ΑΠ υπέβαλε πριν λίγες ημέρες έγκληση για εξύβριση και δυσφήμηση κατά του καθηγητή Τσακυράκη και η επιλογή της αυτή προκάλεσε μια έντονη συζήτηση στη Βουλή, τα συμβατικά ΜΜΕ και το Διαδύκτιο» προσθέτει.
Κατόπιν αυτών, ρωτά τον υπουργό Δικαιοσύνης:
– Πρώτον, αν έχει λάβει γνώση της από 9.7.2015 επιστολής της κύριας Προέδρου του ΑΠ προς τους ομολόγους της και πώς την αξιολογεί;
– Δεύτερον, αν έχει λάβει γνώση του γεγονότος ότι υποβλήθηκε η παραπάνω αναφερόμενη έγκληση, το περιεχόμενο της οποίας δημοσιοποιήθηκε και της δημόσιας συζήτησης που αυτή τροφοδότησε και πώς αξιολογεί τα γεγονότα αυτά, από την οπτική γωνία της ανάγκης διαφύλαξης του κύρους και της αμεροληψίας της Δικαιοσύνης.
– Τρίτον, ποιο θεωρεί ότι πρέπει να είναι το επίπεδο προστασίας της ελευθερίας του λόγου και της επιστημονικής και πολιτικής κριτικής σε μία ευνοούμενη δημοκρατική χώρα και αν τα παραπάνω περιγραφόμενα περιστατικά τον ανησυχούν ως προς το σεβασμό των άρθρων 14 παρ.1 και 16 παρ.1 του Συντάγματος και 10 της ΕΣΔΑ.