Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ψηφοφορία του 1985 με τα έγχρωμα ψηφοδέλτια.
Το έτος του 1985 αποτελεί χρονιά ορόσημο για το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πέρα από την «αποψίλωση» των αρμοδιοτήτων του «ανώτατου άρχοντα» με τη συνταγματική αναθεώρηση, διεξήχθη και η πλέον επεισοδιακή διαδικασία ανάδειξης του. Είναι η εποχή των «πράσινων» και «μπλε» καφενείων. Η πόλωση μεταξύ των οπαδών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο «κόκκινο» και θα ήταν αδύνατο να μην επηρεάσει και αυτή τη διαδικασία.
Όλα έδειχναν, αρχικώς, ότι βαδίζουμε προς μια δεύτερη θητεία του Κων. Καραμανλή μιας και όπως λέγεται ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, σε συνάντηση των δυο ανδρών στο Προεδρικό Μέγαρο, του είχε προτείνει να είναι ξανά υποψήφιος, λέγοντας ότι στο ΠΑΣΟΚ τον ήθελαν οι περισσότεροι. Μάλιστα σε συνάντηση που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου ετέθη υπ’ όψιν του πρωθυπουργού το κείμενο που θα εξέδιδε η Προεδρία της Δημοκρατίας σχετικά με την υποψηφιότητα Καραμανλή. Είχε συμφωνηθεί ακόμα να σταλεί στον Πρόεδρο το κείμενο της εισήγησης του Α. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του. Αντί για την εισήγηση μια μέρα πριν τη συνεδρίαση επισκέφτηκε τον Π. Μολυβιάτη ο υπουργός Μ. Κουτσόγιωργας και διαβεβαίωσε δι’ αυτού τον Πρόεδρο δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα για την υποψηφιότητα Καραμανλή από το ΠΑΣΟΚ.
Την επόμενη, όμως, ο Α. Παπανδρέου αιφνιδιάζει τους πάντες και προτείνει στη συνεδρίαση του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος του την υποψηφιότητα του Αρεοπαγίτη Χρήστου Σαρτζετάκη. Αξίζει να σημειώσουμε ότι 22 χρόνια πριν ο Χ. Σαρτζετάκης ήταν ο ανακριτής που ανέλαβε την πολύκροτη δίκη για τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Μια δολοφονία που οδήγησε σε παραίτηση την τότε κυβέρνηση Καραμανλή που άνοιξε τον δρόμο της εξουσίας στην Ένωση Κέντρου. Η απόφαση αυτή όπως ήταν αναμενόμενο ξυπνούσε μνήμες και πολιτικά πάθη άλλων εποχών.
Ο Κων. Καραμανλής με το που μαθαίνει την πρόταση Παπανδρέου παραιτείται από την υπόλοιπη θητεία του και την ίδια μέρα αναχωρεί και από το Προεδρικό Μέγαρο χολωμένος, καθώς είχε μείνει με την εντύπωση ότι θα τον πρότεινε το ΠΑΣΟΚ.
Χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας αναλαμβάνει, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, ο τότε πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς, δημιουργώντας ένταση μεταξύ των συνταγματολόγων για τον αν τα νέα του καθήκοντα τον επιτρέπουν να ψηφίσει για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στην πρώτη ψηφοφορία η υποψηφιότητα Σαρτζετάκη άθροισε 180 ψήφους. Οι 13 βουλευτές του ΚΚΕ -για πρώτη και τελευταία φορά μέχρι και σήμερα – ψήφισαν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την επιλογή της κυβέρνησης ενώ δυο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έριξαν «λευκό».
Στη δεύτερη ψηφοφορία, ο προεδρεύων αντιπρόεδρος της Βουλής, Μιχαήλ Στεφανίδης, για να αποφευχθούν τυχόν διαρροές, διένειμε έγχρωμα ψηφοδέλτια (βεραμάν), προκαλώντας την οργή του τότε προέδρου της ΝΔ Κων. Μητσοτάκη. Η ψηφοφορία αυτή είχε και άλλα… ευτράπελα. Το ένα ήταν ο προβολέας, που μπήκε κατόπιν εντολής Παπανδρέου πάνω από τη κάλπη προκειμένου να διακρίνονται τα έγχρωμα ψηφοδέλτια. Η επεισοδιακή αυτή ψηφοφορία σημαδεύτηκε και από την αρπαγή της κάλπης από τον γαλάζιο βουλευτή Ιωαννίνων Ελ. Καλογιάννη, οποίος την μετέφερε στα γραφεία του κόμματος του!
Η κάλπη επεστράφη μετά από λίγη ώρα και η ψηφοφορία ολοκληρώθηκε χωρίς «διαρροές» (182 Ψήφους).
Στην τρίτη ψηφοφορία οι «διαρροές» θα επιστρέψουν και θα χρειαστεί η ψήφος του Γιάννη Αλευρά για να επιτευχθεί ο μαγικός αριθμός 181. Η ΝΔ θα αντιδράσει ακαριαίως καταθέτοντας πρόταση μομφής κατά του προεδρείου της Βουλής. Η πλειοψηφία της Βουλής όμως είχε αποφανθεί για την εγκυρότητα της ψήφου. Παρά την θετική έκβαση της ψηφοφορίας και την εκλογή Σαρτζετάκη η βαριά ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί οδήγησε στην πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.