Το κεντρικό σύνθημα, άλλωστε, είναι εύγλωττο: «Ξανά μπροστά ή νέες περιπέτειες». Παράλληλα, στη δημοσιότητα δόθηκε ήδη ένα κείμενο προγραμματικών θέσεων, το οποίο θα συζητηθεί στο συνέδριο, ενώ η δεύτερη μέρα του είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Μεγάλη συζήτηση θα γίνει, άλλωστε, για το αν πρέπει να επιστρέψει το όνομα και το έμβλημα του ΠΑΣΟΚ, με την απάντηση – όπως έχει γράψει το newsit.gr – να είναι πως το ΚινΑλ θα παραμείνει και το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει ν’ αποτελεί τη βασική του συνιστώσα: «Δεν μπορούμε χωρίς το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μπορούμε μόνο με το ΠΑΣΟΚ», είναι η απάντηση από υψηλά ιστάμενα στελέχη.
Στην επετειακή εκδήλωση για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ θα δώσει το παρών και ο υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PES) για την προεδρία της Κομισιόν, Φρανς Τίμερμανς. Η παρουσία του ικανοποίησε τους παροικούντες τη Χαριλάου Τρικούπη, καθώς θεωρούν πως αποτελεί απάντηση σε όσους υποστηρίζουν ότι η παρουσία Τσίπρα ως παρατηρητή στις συνόδους του PES αρκεί για να ασπαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο πρωθυπουργός τη Σοσιαλδημοκρατία και να γίνουν αποδεκτοί στους (ευρωπαϊκούς) κόλπους της. Έρχεται δε σε πλήρη αντίστιξη με την παρουσία του επικεφαλής της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών, Ούντο Μπούλμαν σε πρόσφατη εκδήλωση της «Προοδευτικής Συμμαχίας» και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς από το ΚινΑλ λένε πως ο κ. Μπούλμαν αυτενεργεί και την επίσημη θέση του PES εκφράζει ο κ. Τίμερμανς.
Η αυλαία του συνεδρίου ανοίγει σήμερα το πρωί με την ομιλία της Φώφης Γεννηματά και θ’ ακολουθήσουν οι πρώην πρωθυπουργοί και πρόεδροι, αλλά και όλα τα κορυφαία στελέχη του ΚινΑλ, ενώ στη συνέχεια θα πάρουν το λόγο σύνεδροι. Αύριο θα εκλεγούν τα νέα όργανα και συγκεκριμένα η νέα Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΚινΑλ, με στόχο να εγκαταλειφθεί το μοντέλο των ποσοστώσεων που ίσχυσε μετά το ιδρυτικό συνέδριο του 2017 – καθώς ούτως ή άλλως έμειναν έτσι κενές θέσεις στελεχών από το Ποτάμι και τη ΔΗΜΑΡ που αποχώρησαν – και ν’ αποκτήσει το ΚινΑλ ενιαίες δομές και όργανα.
Τριάντα πέντε χρόνια συνέδρια κι ιστορίες με… πράσινο ήλιο
Αν και πρόκειται μόλις για το δεύτερο συνέδριο του ΚινΑλ – το πρώτο είχε γίνει το καλοκαίρι του 2017 – έχουν προηγηθεί εννέα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ που το καθένα είχε το δικό του χρώμα και τις δικές του ιδιαιτερότητες. Το πρώτο είχε γίνει δέκα χρόνια μετά την ίδρυση του Κινήματος, δηλαδή το 1984 και χαρακτηρίστηκε από την παρουσία του ιστορικού ηγέτη των Παλαιστινίων, Γιάσερ Αραφάτ και την… τρίωρη ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το δεύτερο διεξήχθη το 1990, σε μια ταραγμένη εποχή για το ΠΑΣΟΚ με το σκάνδαλο Κοσκωτά και το «βρώμικο ‘89», αλλά και την ασθένεια που ταλαιπωρούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου. Έμεινε, όμως, στην ιστορία γιατί ήταν αυτό στο οποίο μεθοδεύτηκε η δημιουργία της θέσης του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής προκειμένου να την καταλάβει ο Άκης Τσοχατζόπουλος, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στην περίφημη κρίση του «Πεντελικού».
Το τρίτο συνέδριο, το 1994, ήταν πανηγυρικό λόγω της επιστροφής του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, με σύνθημα το ιστορικό: «Το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται, δεν χαρίζεται και δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια». Αλλά το επόμενο συνέδριο, αυτό του Ιουνίου του 1996, έμεινε στην ιστορία περισσότερο από κάθε άλλο. Ήταν το πρώτο χωρίς τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος είχε αποβιώσει λίγες μέρες νωρίτερα, και η σύγκρουση του Κώστα Σημίτη με τον Άκη Τσοχατζόπουλο για τη διαδοχή έφτασε στα άκρα.
«Αν δεν εκλεγώ πρόεδρος, παραιτούμαι από πρωθυπουργός», λέει από το βήμα του συνεδρίου ο Κώστας Σημίτης – ο οποίος είχε εκλεγεί πρωθυπουργός από την κοινοβουλευτική ομάδα τον Ιανουάριο του 1996, μετά από την παραίτηση Παπανδρέου μέσα από το «Ωνάσειο». Οι μισοί χειροκροτούν, οι άλλοι μισοί αποδοκιμάζουν, απειλείται ακόμη και σύρραξη μεταξύ των συνέδρων, αλλά ο «εκβιασμός», όπως χαρακτήρισαν την κίνηση Σημίτη οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, περνάει κι εκλέγεται πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 53,8%.
Το πέμπτο συνέδριο πραγματοποιήθηκε το 1999 και χαρακτηριστικό ήταν πως ένας στους τρεις συνέδρους ψήφισε λευκό, αμφισβητώντας το περιβάλλον Σημίτη κι ιδιαίτερα τους χειρισμούς του στενού του συνεργάτη, Θόδωρου Τσουκάτου. Το 2001, το έκτο συνέδριο κύλησε μάλλον πιο ήρεμα κι αδιάφορα από κάθε άλλο, ενώ το 2005 ήταν το πρώτο επί προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου. Είχε μεσολαβήσει ένα έκτακτο συνέδριο λίγο πριν από τις εκλογές του 2004 για την αλλαγή ηγεσίας, με τον Γιώργο Παπανδρέου να εκλέγεται – χωρίς αντίπαλο – από τη βάση και τον εντυπωσιακό αριθμό του ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων. Στο συνέδριο του 2005 εξελέγη ως γραμματέας, μετά από εισήγηση Παπανδρέου, η σημερινή υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης της κυβέρνησης Τσίπρα, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Σε έντονο και φορτισμένο κλίμα διεξήχθη το όγδοο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το Μάρτιο του 2008. Αφορμή η ήττα στις εκλογές του 2007 και η εσωκομματική διαμάχη Παπανδρέου-Βενιζέλου, αλλά και η επανεκλογή του πρώτου ως προέδρου από τη βάση του Κινήματος. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που ελάχιστοι θυμούνται πάντως ήταν η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα ως εκπροσώπου του Συνασπισμού.
Το 2013 είναι το πρώτο συνέδριο που πραγματοποιείται σε… μνημονιακούς χρόνους, εν μέσω συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που σε άλλες εποχές θα έμοιαζε αδιανόητη και με πρόεδρο τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής αναδεικνύεται ο Νίκος Ανδρουλάκης. Όσο για το συνέδριο του καλοκαιριού του 2015, ήταν το τελευταίο συνέδριο του (αμιγούς) ΠΑΣΟΚ. Με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να έχει ανακοινώσει την αποχώρησή του και τα εκλογικά ποσοστά να έχουν συρρικνωθεί, τη σκυτάλη παίρνει η Φώφη Γεννηματά με εκλογή από τη βάση και τους συνέδρους ν’ αποφασίζουν τη συγκρότηση ενός ευρύτερου φορέα της Κεντροαριστεράς: της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η οποία, μαζί με τη ΔΗΜΑΡ και τις Κινήσεις για τη Σοσιαλδημοκρατία κατέρχεται με ενιαίο ψηφοδέλτιο στις (δεύτερες) εκλογές του 2015 κι αποτελεί τον προπομπό του ΚινΑλ.