Ένα ένα αρχίζουν να αναδεικνύουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα θολά σημεία της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία, καθώς από τις εξηγήσεις που θα δώσει η κυβέρνηση θα κριθεί και η ψήφος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή.
Τρία είναι στην πραγματικότητα τα σημεία της συμφωνίας με τη Γαλλία που απασχολούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
-Το “άρθρο 2” της συμφωνίας το οποίο προβλέπει αμυντική συνδρομή μόνο σε περίπτωση επίθεσης κατά της «επικράτειας», αφήνοντας έτσι εκτός κάλυψης την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα. Εκεί δηλαδή όπου κυρίως εντοπίζεται η τουρκική επιθετικότητα.
-το άρθρο 18 στο οποίο γίνεται αναφορά σε “κοινές δραστηριότητες, εκπαίδευσης και στρατιωτικές ασκήσεις, είτε επί του εδάφους είτε επί Ελληνικών ή Γαλλικών Κρατικών πλοίων ή αεροσκαφών, ενώ στην παράγραφο ι του άρθρου 18 γίνεται λόγος για “συμμετοχή σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως, για παράδειγμα, τις υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεις στο Σαχέλ”.
Στο Σαχέλ – το οποίο είναι ένα μεγάλο τμήμα της Υποσαχάριας Αφρικής- η Γαλλία έχει σημαντική επιρροή από τα χρόνια της αποικιοκρατίας. Η εν λόγω περιοχή περιλαμβάνει τις χώρες Μαυριτανία, Μάλι, Νίγηρας, Τσαντ και Μπουργκίνα Φάσο και σήμερα αποτελεί μια από τις πιο επικίνδυνες ζώνες εξ αιτίας της δράσης που έχουν στην περιοχή οι τζιχαντιστές οι οποίοι συνδέονται με τον ISIS και την Αλ Κάιντα.
Σε διπλωματικό επίπεδο αποκαλείται μάλιστα από τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς διπλωμάτες ως το “νέο Αφγανιστάν”. Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι εάν σε αυτές τις στρατιωτικές επιχειρήσεις – όπου θα δρουν τζιχαντιστές και μέλη της Αλ Κάιντα -θα μετέχουν και Έλληνες στρατιώτες.
Ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Γιώργος Κατρούγκαλος, ο οποίος ανέδειξε και το θέμα, επεσήμανε σε δήλωση του ότι «η έννοια της ευρωπαϊκής κυριαρχίας, που αντιμετωπίζει τα σύνορα κάθε χώρας ως σύνορα της ΕΕ, προϋποθέτει όμως συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες.
Έντονη είναι, άλλωστε, η κριτική που έχει ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην απόφαση της κυβέρνησης να στείλει ελληνικά στρατεύματα στη Σαουδική Αραβία. Η εμπλοκή για πρώτη φορά σε μια ενδοαραβική σύγκρουση σουνιτών-σιιτών και μάλιστα σε ένα «άσχημο» πόλεμο, με θύματα μικρά παιδιά, υπονομεύει την παραδοσιακή θέση ενεργητικής ουδετερότητας της χώρας μας και δεν προωθεί τα εθνικά συμφέροντα»
Ακόμα η Κουμουνδούρου ζητά εξηγήσεις για τις κρίσιμες “λεπτομέρειες” της αμυντικής συνδρομής, καθώς θέτει θέμα και για την παράταση της αμυντικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ, δεδομένου ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για πενταετή παράταση, αλλά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κάνει λόγο για “επ’ αόριστον”.