Στην περίπτωση του παντελώς έκθετου πλέον, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, δεν μπορεί να έχει ισχύ το ρητό , δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Κυρίως επειδή δεν πρόκειται για πολιτική δρυ, παρά δενδρύλλιο ενός πολιτικού φυτωρίου, που η κυβέρνηση του Φθινοπώρου του ‘09 ανέπτυξε απέναντι στην οικονομική καταιγίδα.
Συνεπώς η ξύλευση ,μακροπρόθεσμα, δεν θα καλύψει τους πιθανούς, λοιπούς έκθετους . Θα αποτελέσει όμως ευτύχημα αν αποτελέσει την καταλυτική αιτία για να ανατραπούν επιτέλους συνταγματικές παθογένειες, που διαχρονικά παρέχουν καταχρηστική προστασία στους πολιτικούς έναντι των πολιτών .
Και ειδικότερα εκείνων που επιστρέφουν στο κρύο , στο σκοτάδι και στην αρρώστια . Εκείνων που τρέμουν στις ουρές των τραπεζών , των εφοριών, των διακανονισμών ,των συσσιτίων, των χώρων αλληλεγγύης.
Μέσα στον ορυμαγδό των εντυπώσεων και του υλικού που θα αλεστεί στους πολιτικούς και κοινωνικούς μύλους πρωτοχρονιάτικα , μέσα στο σύννεφο της πανελλήνιας χλεύης και του καγχασμού που ευλόγως έχει ξεσηκωθεί , ας μην δοθεί μικρότερη από τη πρέπουσα σημασία σε μια λεπτομέρεια.
Σύμφωνα με το διαβιβαστικό του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, «κατά τις διαβεβαιώσεις αρμοδίων του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών, ο εκ νέου παραδοθείς ψηφιακός αυτός δίσκος, είναι πανομοιότυπος με εκείνον που είχε παραδοθεί στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και κατά το παρελθόν».
Η περιβόητη λίστα Λαγκάρντ και η διετής ιστοριογραφία γύρω απ αυτήν αποτεφρώνει ένα ήδη καμένο νεόκοπο πολιτικό του επίσης αποτεφρωμένου, λεγόμενου συστήματος Παπανδρέου . Η κυβέρνηση ,ή συνοχή της και οι συμφωνίες της δεν κινδυνεύουν άμεσα από την συγκεκριμένη λίστα , την ώρα που αρκετές παρεμφερείς άλλες , παραμένουν αδιαχείριστες .
Για το ότι λοιπόν η Γαλλική λίστα ,που δόθηκε χέρι με χέρι στον υπουργό το ‘10 είναι πανομοιότυπη με αυτήν που παρεδόθη προ ημερών και διαφέρει μόνο κατά τρεις κωδικούς , η Γαλλική πλευρά έδωσε διαβεβαιώσεις. Καλό θα ήταν ,οι Ελληνικές αρχές να μπορούσαν να μην αρκεστούν σε αυτές τις διαβεβαιώσεις.