Πολλά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν από την υπόθεση της Novartis με την εμπλοκή πολιτικών προσώπων και μη όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων.
Οι καταθέσεις έχουν δει το φως της δημοσιότητας και αφορούν ονόματα υπουργών αλλά και πρώην πρωθυπουργών και πλέον είναι θέμα της Βουλής να αποφασίσει ποια οδός θα ακολουθηθεί.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν μέχρι στιγμής από την υπόθεση της Novartis
1) Ο κύκλος του φαρμάκου μέχρι το 2011 ήταν:
Το υπουργείο Υγείας ενέκρινε την κυκλοφορία του φαρμάκου μέσω του ΕΟΦ.
Το υπουργείο Ανάπτυξης έκανε την τιμολόγηση.
Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης την πληρωμή.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι πως από αυτή την αλυσίδα, για το πολύ κρίσιμο κομμάτι που είναι ο ορισμός της τιμής ενός σκευάσματος (δηλαδή το υπουργείο Ανάπτυξης) δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στελέχους ή υπουργού του Υπουργείου Ανάπτυξης, που να έλαβε κάποιο χρηματικό «δωράκι» μέσα σε αυτό τον τρελό χορό των εκατομμυρίων μιζών.
2) Μεταξύ της θητείας στο Υπουργείο Υγείας του Δημήτρη Αβραμόπουλου με τον Ανδρέα Λοβέρδο μεσολάβησε η υπουργία της κυρίας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου από την Οκτώβριο του 2009 έως τον Σεπτέμβριο του 2010, δηλαδή ένα ολόκληρο έτος. Η περίοδος αυτή συμπίπτει με την έναρξη της οικονομικής κρίσης. Εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: Η Novartis δεν είχε ανάγκη καμίας «διευθέτησης» από στέλεχος του υπουργείου Υγείας αυτό το διάστημα; Στις καταθέσεις τους οι προστατευόμενοι μάρτυρες ονοματίζουν όχι μόνο υπουργούς αλλά και κομβικά στελέχη που χρηματίζονταν για να την εξυπηρετήσουν. Η περίοδος αυτή όπως προκύπτει από τις καταθέσεις ήταν “άσπιλη”.
3) Μάρτυρας, κατονομάζει τον υπηρεσιακό Πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμένο, το 2012 ως πρόσωπο που χρηματίσθηκε. Κι αυτό, παρόλο που ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός δεν εκδίδει εκτελεστικές πράξεις της διοίκησης.
4) Η λέξη κλειδί που χρησιμοποιούν οι μάρτυρες σε πολλές «στοιχειοθετήσεις» που επιχειρούν να κάνουν είναι το «πιθανολογώ». Έμπειροι νομικοί-, επισημαίνουν ότι με «πιθανολόγηση» δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί ποτέ καμία κατηγορία.
5) H παροχή προστασίας μαρτύρων. Εάν ισχύει αυτό που έχει πει δημόσια ο κ. Πολάκης ότι αυτοί βρέθηκαν «να έχουνε πολύ μεγάλο πλουτισμό που δεν δικαιολογείται, τους πίεσαν και κελάηδησαν» τότε δεν μπορεί να τους παρασχεθεί αυτή η προστασία με βάση το άρθρο 45Β του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Κι αυτό, γιατί η «προστασία» μπορεί να παρέχεται από τις διωκτικές αρχές γιατί στόχος των προστατευόμενων μαρτύρων είναι να συμβάλουν στη αποκάλυψη της αλήθειας. Όχι όμως για να βοηθήσουν τον εαυτό τους ώστε να αποφύγουν την εναντίον τους απειλούμενη ποινική δίωξη.
Ο νόμος θέτει ως βασική προϋπόθεση, για να αναγορευθεί κάποιος σε μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, να μην εμπλέκεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην ερευνώμενη υπόθεση και δεύτερον να μην αποσκοπεί σε ίδιον όφελος.