Συγκεκριμένα το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας επικύρωσε την απόλυση των δυο εφοριακών υπαλλήλων οι οποίοι ζήτησαν και πήραν από εταιρεία πετρελαιοειδών της Θεσσαλονίκης φακελάκι 30.000 ευρώ, προκειμένου να επιστραφεί στην εταιρεία Φ.Π.Α. που ζητούσε με αίτησή της.
Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει οι δυο εφοριακοί οι οποίοι ζητούσαν να ακυρωθούν οι αποφάσεις του Ιουνίου του 2013 του Πειθαρχικού Συμβουλίου του υπουργείου Οικονομικών, με τις οποίες τους επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης, για τα πειθαρχικά παραπτώματα της παράβασης καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους και της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής, εντός και εκτός υπηρεσίας, σύμφωνα με τον Υπαλληλικό Κώδικα.
Στις δικαστικές αποφάσεις αναφέρεται πως γυναίκα εφοριακός έλαβε από εταιρεία πετρελαιοειδών για τον εαυτό της και για λογαριασμό του συναδέλφου της εφοριακού υπαλλήλου «το ποσό των 30.000 ευρώ» με σκοπό να να επισπεύσουν την διαδικασία προσωρινού ελέγχου της εν λόγω εταιρείας.
Στη συνέχεια, συνέταξαν και υπέγραψαν την έκθεση προσωρινού ελέγχου της εν λόγω εταιρείας, σύμφωνα με την οποία επεστράφη σε αυτή το πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α το οποίο είχε ζητήσει με σχετικές αιτήσεις της.
Ωστόσο οι δυο εφοριακοί αθωώθηκαν για τυπικούς δικονομικούς λόγους από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης τελεσίδικα για την πράξη της παθητικής δωροδοκίας. Η αθώωσή τους οφείλεται στο γεγονός ότι «κατά το χρόνο τελέσεως των πράξεων που τους είχαν αποδοθεί η αξιόποινη πράξη της παθητικής δωροδοκίας του υπαλλήλου στοιχειοθετείται μόνο για τις μελλοντικές ενέργειες ή παραλείψεις αυτού, ενώ η πράξη αυτή παραμένει ανέγκλητη για ήδη τελειωμένη ενέργεια ή παράλειψη». Ακόμη, κηρύχθηκαν αθώοι του αδικήματος της σύστασης συμμορίας, αφού δεν αποδείχθηκε ότι ενώθηκαν με σκοπό την διάπραξη αδικημάτων.
Τελικά το ΣτΕ έκρινε πως ανεξάρτητα αν οι εφοριακοί αθωωθήκαν από το Ποινικό δικαστήριο εκείνο λαμβάνει υπόψη τους τα ποινικά αδικήματα που διέπραξαν και αναφέρονται στην απόφαση του Τριμελούς Εφετείου, τα οποία αποτελούν διαπραχθέντα πειθαρχικά αδικήματα και κατέληξε πως «τα πραγματικά περιστατικά στοιχειοθετούν το πειθαρχικό παράρτημα της χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής εντός ή εκτός της υπηρεσίας».