Συνεπώς, σύμφωνα με την Ολομέλεια του ΣτΕ, είναι συνταγματική και νόμιμη η ανάθεση της εκτέλεσης του έργου αυτού σε κρατικό Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και συγκεκριμένα στις Αστικές Συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης (ΑΣΥΘ).
Η Ολομέλεια του ΣτΕ εξετασε τις προσφυγές 399 πρώην μετόχων του ΟΑΣΘ, μεταξύ αυτών, ο πρώην πρόεδρος, Χρήστος Στεφανίδης και άλλα τρία άτομα του παλαιού Διοικητικού Συμβουλίου, με τις οποίες ζητούσαν να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές, αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και παράνομες τόσο οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις, όσο και ο νόμος 4482/2017 αναφορικά με «το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις αστικές συγκοινωνίες στην περιφερειακή ενότητα της Θεσσαλονίκης».
Σήμερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ δημοσίευσε τέσσερις αποφάσεις με τις οποίες απέρριψε όλες τις αιτήσεις των πρώην μετόχων. Παράλληλα, για τα θέματα που αφορούν τη λειτουργία της επιχείρησης κατά την εκτέλεση του μεταβατικού συγκοινωνιακού έργου, την εσωτερική οργάνωση και λειτουργία του οργανισμού, έκριναν ότι αρμόδια είναι τα πολιτικά δικαστήρια.
Το σκεπτικό της απόφασης
Η Ολομέλεια του ΣτΕ επισημαίνει στην απόφαση της πως η ανάθεση του συγκοινωνιακού έργου της Θεσσαλονίκης στον ΟΑΣΘ «δεν ήταν αποτέλεσμα της συνταγματικά κατοχυρωμένης, ως ατομικού δικαιώματος, οικονομικής ελευθερίας και ιδιωτικής οικονομικής ελευθερίας από επιχειρήσεις που μπορούσαν να ιδρυθούν ελεύθερα με οποιαδήποτε νομική μορφή προς ενάσκηση του έργου αυτού ως επιχειρηματική δραστηριότητα».
Συνεπώς, προσθέτουν οι σύμβουλοι επικράτειας «ακολούθως, μεταβλήθηκαν οι αντιλήψεις του νομοθέτη ως προς το καλύτερο για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, για τον τρόπο εκτέλεσης του συγκοινωνιακού έργου στη Θεσσαλονίκη, το οποίο ήταν αντικείμενο δημόσιας υπηρεσίας».
Παράλληλα, η Ολομέλεια του ΣτΕ επικαλείται την εισηγητική έκθεση του νόμου 4482/2017 και συγκεκριμένα το σημείο εκείνο που αναφέρει ότι «αδυνατεί ο ΟΑΣΘ να παράσχει προσηκόντως το μεταφορικό έργο που του ανατέθηκε, λόγω φαινομένων κακής διαχείρισης και άρνησης της διοίκησης και των μετόχων να εφαρμόσουν το κοινοτικό και εθνικό πλαίσιο προμηθειών».