Γράφει ο Ιωάννης Ντούπης*.
Η ρύθμιση του ινσουλινοεξαρτώμενου σακχαρώδους διαβήτη (Διαβήτης τύπου 1) αποτελεί μία σημαντική παγκόσμια πρόκληση, λόγω της πολυπλοκότητας της θεραπείας, της διαρκούς ανάγκης εκπαίδευσης των ασθενών, λόγω της σημαντικής ετερογένειας της σύγχρονης καθημερινότητας.
Η μεγάλη ποικιλία των γευμάτων, η ετερογένεια στη φυσική δραστηριότητα, το καθημερινό στρες αλλά και ο φόβος της υπογλυκαιμίας, καθιστά τη λήψη των απαιτούμενων καθημερινών αποφάσεων για τη διαχείριση της νόσου ιδιαίτερα δύσκολη για τον ασθενή.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην καθημερινότητα των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 είναι ο κατά το δυνατόν σωστότερος υπολογισμός της γευματικής ινσουλίνης, κι αυτό γιατί απαιτεί πολύπλοκους υπολογισμούς, με συνεκτίμηση πολλών παραμέτρων, όπως η ποσότητα των υδατανθράκων του γεύματος, η περιεκτικότητα αυτού σε λίπος, η προγευματική τιμή γλυκόζης, η ανοδική ή καθοδική τάση αυτής, η προηγηθείσα φυσική δραστηριότητα και πολλά άλλα.
Με τις σύγχρονες αντλίες συνεχούς έκχυσης ινσουλίνης, οι οποίες συνοδεύονται από αισθητήρες συνεχούς καταγραφής γλυκόζης και εφαρμόζουν αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 μπορούν πια να έχουν μία σημαντικά βελτιωμένη ποιότητα ζωής.
Ειδικότερα, οι σύγχρονες αντλίες συνεχούς χορήγησης ινσουλίνης έχουν την δυνατότητα μελετώντας τα δεδομένα γλυκόζης από τον αισθητήρα να “μαθαίνουν” της ανάγκες των ατόμων με διαβήτη σε ινσουλίνη, ρυθμίζοντας -χωρίς ανθρώπινη- παρέμβαση το βασικό ρυθμό έκχυσης.
Επιπλέον, στα γεύματα απαιτούν μόνο την αναγγελία – κατά προσέγγιση – της ποσότητας των υδατανθράκων που θα καταναλωθούν σε γραμμάρια. Σε περίπτωση που ο ασθενής υποεκτιμήσει την ποσότητα των υδατανθράκων του γεύματος, η αντλία θα χορηγήσει έξτρα μικρο-δόσεις ινσουλίνης, ώστε να διατηρηθεί με ασφάλεια η ευγλυκαιμία.
Σε αντίθετη περίπτωση, κατά την οποία ο ασθενής υπερεκτιμήσει την ποσότητα των υδατανθράκων του γεύματος και η αντλία αντιληφθεί επαπειλούμενη υπογλυκαιμία προβαίνει σε αναστολή χορήγησης ινσουλίνης με αποτέλεσμα την αποφυγή της υπογλυκαιμίας.
Κατά αυτόν τον τρόπο, ο υπολογισμός της γευματικής ινσουλίνης γίνεται εξαιρετικά απλούστερος και η ρύθμιση του διαβήτη μια απλή επίσης υπόθεση.
Η πρόσβαση των ατόμων με διαβήτη τύπου 1 σε αυτή την τεχνολογία είναι και στη χώρα μας πλέον εφικτή καθώς τα συστήματα συνεχούς έκχυσης ινσουλίνης που λειτουργούν με αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης, είναι διαθέσιμα εσχάτως και στη χώρα μας και μάλιστα αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ με μηδενική συμμετοχή.
Δεδομένου ότι τα συστήματα αυτά υποστηρίζονται επιπλέον από προηγμένα λογισμικά, δίνουν τη δυνατότητα στενής συνεργασίας του ασθενούς με το θεράποντα ιατρό του είτε δια ζώσης είτε απομακρυσμένα. Στο Ιατρικό Κέντρο Παλαιού Φαλήρου αξιοποιούμε όλες τις τεχνολογικές καινοτομίες, ώστε να πραγματοποιούμε ουσιαστικές θεραπευτικές παρεμβάσεις, με στόχο την βέλτιστη ρύθμιση του διαβήτη κι εν τέλει μια ασφαλέστερη και ποιοτικότερη ζωή για τους ασθενείς μας.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα για θέματα που αφορούν την υγείας σας, εδώ.
*Ο Ιωάννης Ντούπης είναι Παθολόγος – Διαβητολόγος, Διευθυντής Διαβητολογικού Τμήματος, Ιατρικό Π. Φαλήρου.