Στο προσκλητήριο μιας γενικής απεργίας των εισέτι εργαζομένων ή απασχολούμενων, που φαντάζει στα μάτια της τεράστιας κοινωνικής μάζας των ανέργων ως ένας πληθυσμός, τηρουμένων των συσχετισμών, προνομιούχος.
Στο κάλεσμα μιας γενικής διαμαρτυρίας των πολιτών για πολλούς διαφορετικούς λόγους από ποικίλες θέσεις και εδραιώσεις .Σαν το σκηνικό μιας κατάστασης με τους συνδαιτυμόνες και τους αποκλεισμένους γύρω από ένα αναποδογυρισμένο τραπέζι . Όπου άλλοι έφαγαν του σκασμού , άλλοι τσιμπολόγησαν κι άλλοι καθόλου δεν προσκλήθηκαν αλλά ούτε και πλησίασαν.
Οι συρμοί του μετρό στριγγλίζουν από την ταχύτητα στα υπόγεια μιας πρωτεύουσας ,που δεν βγαίνει στιγμή από το στόμα της Λαγκάρντ , της Μέρκελ και των άλλων διαχειριστών της πέτρας, που είναι κρεμασμένη στους λαιμούς τόσων εκατομμυρίων συμπολιτών του σήμερα και του αύριο . Με την ευθύνη βεβαίως ανθρώπων που θα έριχναν έξω ταβέρνα , πόσο μάλλον χώρα.
Το πακέτο ,λένε, είναι κλειδωμένο και πάει για ψήφιση σε μια Βουλή με αυτο-απενεργοποιημένο πρόεδρο και τα φαντάσματα των 32 ή 40 των καταλόγων του ΣΔΟΕ να περιφέρονται από το εντευκτήριο της Βουλής έως τα καφενεία των επαρχιών . Με τον υπουργό οικονομικών ,που οι δραματοποιήσεις του Σαββατοκύριακου , εμφάνιζαν έτοιμο να διαδηλώνει σήμερα μαζί με το λαό κατά του ΔΝΤ, να οδεύει προς έγκριση της κυβερνητικής κοινοπραξίας για το πιο στενό ,ως τώρα , κουστούμι.
Τόσο στενό, πού αφήνει εντελώς γυμνή και ανυπόδητη τη μερίδα εκείνη της κοινωνίας που δεν βάδισε στοιχισμένη γύρω από σφιχτές κομματικές γραμμές , συντεχνιακές εκστρατείες και πλουτοκρατικούς αυλόγυρους . Είναι φριχτό να το σκέφτεται κανείς , αλλά η χώρα είναι στο δρόμο μιας χρεοκοπημένης επιχείρησης . Αν ποτέ ξαναλειτουργήσει θα συμβεί με λίγους, μας λέει ξεκάθαρα το παγκόσμιο οικονομικό διευθυντήριο.
Ίσως γι’ αυτό παρατηρείται συνωστισμός στα μπλοκ που οικοδομούν οι ενδιαφερόμενοι . Το ζήτημα είναι να ξαναλειτουργήσει η χώρα με όλους πλην των αρπακτικών . Κι όχι με τους μισούς και καύσιμο τους υπόλοιπους . Γιατί είναι χώρα και όχι επιχείρηση.
Θα είναι άξιος υποκλίσεως όποιος παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό και κοστολογημένο τέτοιο σχέδιο .Και θα συγκεντρώνει στο Σύνταγμα , τετρακόσιες χιλιάδες λαού και όχι σαράντα.