«Διήλθαμε την χειρότερη μετά από αυτήν της Μεγάλης Ύφεσης του 1929 οικονομική περίοδο», θύμισε πρόσφατα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, που μιλούσε στο Κολόμπους στο Οχάιο, όπου και συναντήθηκε με μία οικογένεια μικρομεσαίων εισοδημάτων, τυπικό παράδειγμα αμερικανικής οικογένειας, που αναζητεί κοινωνική προστασία μέσα στην οικονομική κρίση…
Ο σύζυγος κατάφερε να διατηρήσει την εργασία του, η σύζυγος απόλαυσε την περίθαλψη που εξασφάλισε για αυτήν η κυβέρνηση Ομπάμα και το άρρωστο παιδί ασφαλίστηκε, όπως επίσης εξασφάλισε η κυβέρνηση Ομπάμα.
«Αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά μου πολλά εκατομμύρια θέσεων εργασίας είχαν ήδη απολεσθεί, ετοιμαζόμασταν να χάσουμε κι άλλα εκατομμύρια θέσεων εργασίας, για αυτό ακριβώς εμείς περάσαμε από το Κογκρέσο μία μεγάλη δέσμη οικονομικών μέτρων, προϋπολογισμού 787 δισ. δολαρίων (…) αλλά η πρόοδος στον οικονομικό τομέα είναι αληθές ότι δεν ήταν τόσο ταχεία, έχουμε ακόμα ποσοστό ανέργων +9,5% του ενεργού πληθυσμού», τόνισε.
«Η οικονομία μας συνέρχεται σταδιακά, όμως το τραύμα της υπήρξε πολύ μεγάλο, άρα τα οκτώ εκατομμύρια των ανέργων από τη μια μέρα στην άλλη δεν θα ξαναβρούν δουλειά», υπογράμμισε. «Μοιάζει ακριβώς με την ανάρρωση από μία σοβαρή ασθένεια, καθημερινά νοιώθει κανένας δυνατότερος, προοδεύει», επισήμανε ο Αμερικανός πρόεδρος.
Ανεργία, περικοπές στους προϋπολογισμούς όλων των Πολιτειών, τεράστιο ομοσπονδιακό έλλειμμα (σωρευτικά 11 τρισ. δολάρια), ύφεση στην κτηματομεσιτική αγορά, κάνουν τον Λευκό Οίκο να φοβάται μία «ψήφο τιμωρίας» την 2α Νοεμβρίου, κάτι που θα άλλαζε την πλειοψηφία των Δημοκρατικών και στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία.
Αν αυτές οι πλειοψηφίες διαφοροποιηθούν τον Νοέμβριο, θα σμικρύνουν τα περιθώρια ελιγμών του προέδρου Ομπάμα στη διετία έως το τέλος της θητείας του συνομολογείται από τους πολιτικούς αναλυτές στην Ουάσινγκτον.
Πρόσφατα δε το “Γκάλοπ” κυκλοφόρησε δημοσκόπησή του, σύμφωνα με την οποία 59% των εκλογέων δεν συμφωνεί με την κυβερνητική οικονομική πολιτική και 57% διαφωνούν με την πολιτική στον τομέα των κοινωνικών ασφαλίσεων. Αμφότερες οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές αποτελούν, κατά τον Λευκό Οίκο, τους “φάρους” της έως σήμερα κυβερνητικής πολιτικής.