Η Άννα Βίσση στην προχθεσινή φιλανθρωπική συναυλία της στην Κύπρο για τα παιδιά της Κένυας ερμήνευσε κάποια από τα σημαντικότερα τραγούδια των μεγαλύτερων συνθετών και στιχουργών της ελληνικής μουσικής!
Η βραδιά ξεκίνησε λίγο μετά τις 9 με τη Μαρίνα Σιακόλατου “Sophia Foundation” να μιλάει για την απόφαση της Άννας να επισκεφτεί την Κένυα: “Όταν η Άννα μου ανακοίνωσε ότι θέλει να πάει στην Κένυα έμεινα άφωνη. Όταν στο αεροδρόμιο μου ζήτησε να πάει αμέσως στην πιο επικίνδυνη πόλη της Κένυας, με άφησε ξανά άφωνη. Μιλούσε με τα παιδιά, τους περαστικούς, έμπαινε στις παράγκες…”
Η Άννα έκανε την εμφάνισή της στη σκηνή και ερμηνεύει a capella το τραγούδι “Για ένα όνειρο ζούμε”. Στη σκηνή υπήρχε ένα μεγάλο πιάνο, άρπα, κιθάρες, μπάσο, μπουζούκι και ντραμς ενώ στο videowall προβαλλόταν slideshow με φωτογραφίες από την Κένυα.
“Αυτό που αισθάνθηκα εγώ, πέρα από το σοκ και την αμηχανία, ήταν ντροπή και ενοχή. Αισθάνθηκα ένοχος σαν άνθρωπος. Μετά η ενοχή έφυγε και κατάλαβα ότι πρέπει να φανώ χρήσιμη.” είπε η Άννα για την επίσκεψή της στην Κένυα και για την απόφασή της να βοηθήσει στην ανέγερση ενός ορφανοτροφείου εκεί κάνοντας αυτή τη συναυλία.
Η Άννα τραγουδά το “Kothbiro” μαζί με τον Στυλιανό, έναν έγχρωμο νεαρό από την Τανζανία, που σπουδάζει στην Κύπρο με τη βοήθεια του Μητροπολίτη Κένυας Μακάριου, ο οποίος παρακολουθεί τη συναυλία.
“Εμένα με λένε Άννα. Είμαι η Άννα Βίσση (με παχύ “σ”) του Νέστορα και της Σοφούλας και γεννήθηκα στη Λάρνακα στα μισά περίπου του προηγούμενου αιώνα και από μικρή ήθελα να γίνω τραγουδίστρια και να ταξιδέψω στο μαγικό κόσμο της μουσικής…”.
Η Άννα κατά τη διάρκεια της παράστασης μιλούσε για τη ζωή της συνδέοντας έτσι τα τραγούδια.
“Πήγα να συναντήσω το όνειρό μου!” είπε για τη μεταφορά της μαζί με την οικογένεια της από την Κύπρο στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
“Μέτοικος”, “Παραμύθι ξεχασμένο” και “Ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή” (Πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης 1977)