Εισηγήσεις να μην αποδεχθεί τελικά την θέση της εκπροσώπου της χώρας μας στο ΔΝΤ δέχεται η Έλενα Παναρίτη προκειμένου να μην μετατραπεί σε σάκο του μποξ από τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών την ώρα που κορυφώνονται οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και δανειστές, ωστόσο ο Γιάνης Βαρουφάκης επιμένει να αποδεχθεί την πρόταση και να κλείσει τα αυτιά της στις επικρίσεις.
Το πολιτικό παρελθόν της κ. Παναρίτη, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που έχει ψηφίσει και τα δύο μνημόνια και στενή συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου είναι ουσιαστικά αυτό που έχει ξεσηκώσει την θύελλα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς μια σειρά κορυφαίων στελεχών όπως ο Νίκος Βούτσης, ο Δημήτρης Παπαδημούλης, η Σοφία Σακοράφα κ.α. θεωρούν ότι υπάρχει σοβαρό πολιτικό ζήτημα.
Αυτό ισχυρίστηκε σύμφωνα με πληροφορίες και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης όταν του ζητήθηκε η άποψη για την τοποθέτηση της κ. Παναρίτη τονίζοντας “δεν μπορώ να στηρίξω πολιτικά αυτή την υποψηφιότητα, άσχετα από το βιογραφικό της”, ενώ ο υπουργός Οικονομικών και ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης ήταν υπέρ και ο αναπληρωτής Υπουργός και συντονιστής της διαπραγματευτικής ομάδας Ευκλείδης Τσακαλώτος ήταν ανοιχτά κατά της υποψηφιότητας Παναρίτη.
Η υπόθεση Παναρίτη είναι ένα ακόμη “θερμό επεισόδιο” που έχει στο επίκεντρο της τον Γιάνη Βαρουφάκη και αναδεικνύει την απόσταση που χωρίζει τον υπουργό Οικονομικών από τους “συντρόφους”, καθώς στο πρόσωπο “Έλενα Παναρίτη” αναδεικνύονται επί της ουσίας οι διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν στο εσωτερικό διαπραγματευτικής ομάδας για τα σοβαρότερα ζητήματα της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και δανειστές
Και δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μετά τον “ανασχηματισμό” της διαπραγματευτικής ομάδας βρέθηκε εκτός Brussels Group.
Πάντως τα όσα συμβαίνουν στην Αθήνα υποβαθμίζουν την εικόνα της χώρας στο ΔΝΤ, η ηγεσία του οποίου παρακολουθεί με ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, για ένα διεθνές πόστο που σε τελική ανάλυση έχει “μυθοποιηθεί” τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας λόγω της κρίσης, όταν ουσιαστικά δεν είναι τίποτα άλλο από μια θέση αντιπροέδρου με διετή θητεία, που δίνεται παραδοσιακά στη χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Νοτιοανατολική πτέρυγα του Ταμείου με πρόεδρο επίσης παραδοσιακά από την Ιταλία που είναι η ισχυρότερη οικονομικά χώρα στην ευρύτερη περιοχή.