Σήμερα ο Καντέρ, που αν επιστρέψει στην πατρίδα του θα συλληφθεί με την ίδια κατηγορία, απάντησε με επιστολή, καταγγέλλοντας άλλη μια προσπάθεια φίμωσής του για την κριτική που ασκεί στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Παράλληλα, απευθύνει έκκληση στη διεθνή κοινότητα και τα αρμόδια όργανα να ρίξουν μια ματιά στη χώρα του, ζητώντας από τη διεθνή κοινή γνώμη να απαιτήσει «δικαιοσύνη και ισότητα, αρνούμενος τα απολυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα», όπως αναφέρει.
Η επιστολή Καντέρ
«Σήμερα το πρωί ξύπνησα με την είδηση πως η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει συλλάβει τον πατέρα μου. Η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι μας στην Κωνσταντινούπολη, κάτι που έχει συμβεί σε πολλές αθώες οικογένειες στην Τουρκία απλώς και μόνο επειδή είναι μέλη του κινήματος Χιζμέτ, το οποίο έχει εμπνευστεί από τον Φετουλάχ Γκιουλέν. Το Χιζμέτ είναι μια διακρατική κοινωνική πρωτοβουλία που υποστηρίζει τα ιδεώδη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας των ευκαιριών, της δημοκρατίας, της μη βίας και την εμφατική αποδοχή της θρησκευτικής και πολιτιστικής πολυμορφίας.
Το ΑΚΡ (η νυν κυβέρνηση) έχει φιμώσει τα ελεύθερα ΜΜΕ, έχει μπλοκάρει τα αντίπαλα κόμματα με κάθε τρόπο, άλλαξε το σύνταγμα εξασφαλίζοντας άνευ προηγουμένου εξουσίες και διαφοροποίησε τη δημοκρατία ώστε να μπορεί να εδραιώσει την εξουσία. Ο πατέρας μου συνελήφθη ως αντίποινα στην κριτική που ασκώ στο κυβερνών κόμμα. Είναι πολύ πιθανό να βασανιστεί, απλώς επειδή είναι μέλος της οικογένειάς μου. Υπάρχουν αναρίθμητες ιστορίες που η Διεθνής Αμνηστία έχει φέρει στο φως, με βιασμούς, βασανισμούς και περιστατικά σοδομισμού στις φυλακές της Τουρκίας, έπειτα από την υποτιθέμενη προσπάθεια πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, για την οποία κατηγορήθηκε το αθώο κίνημα Χιζμέτ. Είναι ξεκάθαρο μάλιστα πως αυτοί που ευνοήθηκαν από τη συγκεκριμένη προσπάθεια είναι αυτοί που κυβερνούν.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία και την ιστοσελίδα TurkeyPurge.com, η κυβέρνηση έχει φυλακίσει συνολικά 104 χιλιάδες ειρηνικούς διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων 17.000 γυναίκες κι απ΄ αυτές αρκετές έγκυες και φυλακισμένες μαζί με τα παιδιά τους. Από τις 15 Ιουλίου (2016) η κυβέρνηση έχει διατάξει παύση λειτουργίας 150 σταθμών και έχει συλλάβει 234 δημοσιογράφους, αριθμός που είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με κάθε άλλη χώρα. Παράλληλα, έχουν διαγράψει 4424 δικηγόρους, με αποτέλεσμα ο Ερντογάν να έχει συγκεντρώσει στα χέρια του όλη τη δύναμη.
Σας παρακαλώ μόνο για ένα δευτερόλεπτο να σκεφτείτε, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο σε έναν παίκτη του ΝΒΑ, τότε τι θα συμβεί σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ακουστούν; Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άτομα που φυλακίζονται, βασανίζονται και δολοφονούνται χωρίς να το ακούσουμε. Η ελευθερία του λόγου αποτελεί βασικό δικαίωμα του ανθρώπου και ζητώ από τον κόσμο να απαιτήσει δικαιοσύνη και ισότητα, αρνούμενος τα απολυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα».