Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ έγραψε το όνομά του στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και μάλιστα με ολόχρυσα γράμματα. Εκτός από τις τέσσερις γραμμές των γηπέδων, ο Κάιζερ της στρογγυλής θεάς μεγαλούργησε και από την άκρη του πάγκων ως προπονητής.
Ως ποδοσφαιριστής, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, οδηγώντας ως αρχηγός τη Δυτική Γερμανία στη νίκη με 2-1 επί της μεγάλης Ολλανδίας του Γιόχαν Κρόιφ, στον τελικό του Μονάχου.
Αλλά και ως προπονητής της ενωμένης, πλέον, Γερμανίας πανηγύρισε τον παγκόσμιο τίτλο στο Μουντιάλ του 1990 στα γήπεδα της Ιταλίας και μάλιστα απέναντι στην Αργεντινή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, με 1-0.
Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ο «Αυτοκράτορας» δεν έμεινε μακριά από το ποδόσφαιρο, αναλαμβάνοντας, το 1984, την εθνική Δυτικής Γερμανίας ως τεχνικός διευθυντής.
Στο πρώτο παιχνίδι της εθνικής ομάδας υπό τις οδηγίες του, στις 12 Σεπτεμβρίου 1984 στο Ντίσελντορφ η «Νασιοναλμανσάφτ» έχασε 3-1 από την Αργεντινή. Ωστόσο, κατάφερε να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 που θα γινόταν στα γήπεδα του Μεξικού.
Παρά τα αρχικά μέτρια παιχνίδια, όπως η ήττα 2-0 με αντίπαλο τη Δανία στον πρώτο γύρο, ο Μπεκενμπάουερ οδήγησε την εθνική ομάδα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Εκεί η Δυτική Γερμανία έπαιξε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της απέναντι στην Αργεντινή του Μαραντόνα.
Οι Γερμανοί εξισορρόπησαν το 0-2, ισοφαρίζοντας σε 2-2 λίγο πριν από το τέλος του παιχνιδιού για να ηττηθούν 2-3 με γκολ του Μπουρουσάγα στο 86ο λεπτό.
Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1988 στη χώρα του, η Δυτική Γερμανία ήταν ένα από τα φαβορί.
Στον ημιτελικό, όμως, απέναντι στην Ολλανδία, γνώρισε την ήττα 1-2 απέναντι στη μελλοντική πρωταθλήτρια Ευρώπης, του Φαν Μπάστεν, του Γκούλιτ και του Ράικαρντ, τους οποίους καθοδηγούσε μαεστρικά ο Ρίνους Μίχελς.
Η στέψη του προπονητή Κάιζερ στην Ιταλία
Στην Ιταλία, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, ο Μπεκενμπάουερ έκανε τον μύθο του ακόμα μεγαλύτερο, καθώς ήταν τότε ο δεύτερος άνθρωπος στον κόσμο που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και ως παίκτης και ως προπονητής – κάτι που είχε καταφέρει ο πρόσφατα αποθανών, Μάριο Ζαγκάλο της Βραζιλίας και μετέπειτα και ο Ντιντιέ Ντεσάν της Γαλλίας.
Η εικόνα του Μπεκενμπάουερ μετά το τέλος της απονομής, να περιπλανάται στο γήπεδο, έμεινε ανεξίτηλη στη συλλογική μνήμη των φίλων του ποδοσφαίρου.
Στην αυτοβιογραφία του δύο χρόνια αργότερα (1992), έγραψε ότι εκείνη τη στιγμή αποχώρησε από το ποδόσφαιρο: «Ήταν αντίο χωρίς καμία πιθανότητα επιστροφής. Δεν είχα φλόγα μέσα μου, κανένα πάθος»!
Κλείνοντας την παρουσία του στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση, είχε αγωνιστεί σε 18 συναντήσεις τελικής φάσης και είχε την τεχνική ευθύνη σε 14, συνολικά 32 παιχνίδια, επίδοση που παραμένει ακατάρριπτο ρεκόρ!
Στην αγωνιστική περίοδο 1990 – 1991 εργάστηκε για τη Μαρσέιγ, αρχικά ως προπονητής και αργότερα ως τεχνικός διευθυντής. Έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης με αντίπαλο τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, ο οποίος νίκησε στα πέναλτι, ενώ κατέκτησε με τους Μασσαλούς το πρωτάθλημα Γαλλίας.
Προς το τέλος του 1993, ο Μπεκενμπάουερ ανέλαβε την Μπάγερν για το υπόλοιπο της σεζόν, με τους Βαυαρούς να κερδίζουν το γερμανικό πρωτάθλημα.
Όταν ο προπονητής Ότο Ρεχάγκελ έφυγε τον Απρίλιο του 1996, ανέλαβε ξανά την ομάδα και κέρδισε τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ απέναντι στην Μπορντό.
Από το 1994 έως το 2009 διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου και στη συνέχεια επίτιμος πρόεδρος.
Ήταν, επίσης, ένας από τους αντιπροέδρους της Γερμανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας από το 1998 έως το 2010.
Τέθηκε επικεφαλής της διοργάνωσης του Μουντιάλ του 2006 από τη Γερμανία, το οποίο βρήκε θριαμβεύτρια την Ιταλία του αρχηγού Φάμπιο Καναβάρο κόντρα στη Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν, που αποβλήθηκε μετά τη… διάσημη, πλέον, κουτουλιά στον Ματεράτσι.
Το 1998 η FIFA εξέλεξε τον Φραντς Μπεκενμπάουερ στην καλύτερη ενδεκάδα του 20ού αιώνα.
Το 2004 στην 100ετή επέτειο της FIFA τιμήθηκε για δεύτερη φορά με το Τάγμα Αξίας της Ομοσπονδίας, όντας ο ένας από τους δύο ποδοσφαιριστές που τους έχει γίνει η ανάλογη διάκριση. Ο άλλος είναι ο Πελέ!
Το 2007 ονομάστηκε από την IFFHS ως Universal Genius of World Soccer («Ιδιοφυΐα του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου») για την εξαιρετική του απόδοση ως παίκτης, προπονητής και μάνατζερ.
Από τον Ιανουάριο του 2007 έως τον Ιούνιο του 2011, ο Μπεκενμπάουερ ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της FIFA.
Τέλος, ονομάστηκε «Επίτιμος Πρόεδρος» της Μπάγερν και «Επίτιμος Μέλος» της Γερμανικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.
Το 2011 ήταν ένα από τα 15 πρώτα μέλη που εισήχθησαν στην Αίθουσα Φήμης του Ποδοσφαίρου (Salón de la Fama del Fútbol).
Το 2012 οι Τάιμς του Λονδίνου χαρακτήρισαν τον Φραντς Μπεκενμπάουερ ως τον τρίτο καλύτερο ποδοσφαιριστή στην ιστορία των Μουντιάλ, μετά τους Ντιέγκο Μαραντόνα και Πελέ.