Δηλώσεις που σίγουρα θα συζητηθούν στην “οικογένεια” της Παρί Σεν Ζερμέν έκανε ο Κιλιάν Εμπαπέ, σε μια περίοδο που το μέλλον του στην ομάδα βρίσκεται στον “αέρα”, με την Ρεάλ Μαδρίτης να βρίσκεται στη… γωνία.
Έχοντας πετύχει 41 γκολ τη σεζόν που ολοκληρώθηκε στη Ligue 1, ο Κιλιάν Εμπαπέ αναδείχθηκε ο κορυφαίος Γάλλος παίκτης για το 2023 από την Equipe και το France Football. Την ίδια στιγμή, το ποδοσφαιρικό του μέλλον δείχνει αβέβαιο, αφού δεν ανανεώνει στην Παρί Σεν Ζερμέν, την ώρα που η Ρεάλ Μαδρίτης εμφανίζεται έτοιμη να κινηθεί για την απόκτησή του.
Ο Γάλλος σούπερ σταρ μίλησε στο «France Football» για τη βράβευσή του ως Παίκτη της Χρονιάς στη Ligue 1 για τέταρτη φορά (ρεκόρ) κάνοντας κάποιες δηλώσεις που θα συζητηθούν, αφού -μεταξύ άλλων- ανέφερε πως η κριτική που δέχεται πηγάζει από το γεγονός ότι αγωνίζεται στον γαλλικό σύλλογο.
Μάλιστα, πρόσθεσε πως δεν βοηθάει και πολύ να αγωνίζεται κανείς στην Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία είναι μια ομάδα που διχάζει συνεχώς!
«Σκοράρω πολύ εδώ και χρόνια. Έτσι, για τους ανθρώπους γίνεται φυσιολογικό. Δεν παραπονέθηκα ποτέ για το γεγονός ότι μειώνουν την αξία των εμφανίσεών μου. Και εγώ υποτιμούσα τι έκανε ο Μέσι και τι έκανε ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Είμαστε σε μια καταναλωτική κοινωνία, όπου αυτό που έκανες είναι καλό, αλλά κάν’το ξανά. Νομίζω ότι το να παίζεις στην PSG δεν βοηθάει πολύ γιατί είναι μια ομάδα που διχάζει. Οπότε φυσικά προκαλεί κριτική, αλλά δεν με ενοχλεί γιατί ξέρω τι κάνω και πώς το κάνω», είπε αρχικά και συνέχισε για το όνειρο της κατάκτησης του Champions League:
«Δεν ξέρω τι χρειάζεται η PSG για να κερδίσει το Champions League, δεν είναι για μένα αυτή η ερώτηση. Πρέπει να μιλήσεις με τους ανθρώπους που φτιάχνουν την ομάδα, που οργανώνουν την ομάδα, που χτίζουν αυτόν τον σύλλογο. Απλώς προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ. Ήμουν ο καλύτερος παίκτης κι ο πρώτος σκόρερ για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά στη Ligue 1. Θα μπορούσα να τα πάω καλύτερα σύμφωνα με τους επικριτές μου. Μερικές φορές στο ποδόσφαιρο αντιμετωπίζεις αυτό που λέγεται ”ταβάνι”. Γι’ αυτό δεν είναι ερώτηση για μένα, είναι για τη διοίκηση. Είναι πολύ απλό, είμαι ανταγωνιστικός, παίζω για να κερδίζω. Και δεν έχει σημασία με ποιον παίζω, δεν έχει σημασία τι φανέλα φοράω, δεν έχει σημασία πού παίζω, δεν έχει σημασία η χρονιά. Δεν συμβιβάζομαι ποτέ, θέλω απλώς να κερδίσω, ποτέ δεν θα μείνω ικανοποιημένος. Θέλω να κερδίσω το Champions League. Πάω διακοπές, κάνω αποφόρτιση, ανακτώ την ενέργειά μου και επιστρέφω με την πείνα που όλοι γνωρίζουν», τόνισε ο 24χρονος και πρόσθεσε για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας:
«Είμαι πάντα ανικανοποίητος, επομένως δεν εντυπωσιάζομαι ποτέ με αυτό που κάνω. Είναι ήδη ένα πρώτο κλειδί για να με καταλάβει κανείς, γιατί ό,τι κάνω, λέω στον εαυτό μου ότι μπορώ να το κάνω ξανά και καλύτερα. Έχω αυτή την πείνα να κερδίσω. Δεν θέλω να είμαι σε μια ομάδα μόνο για να συμμετέχω. Γι’ αυτό μερικές φορές οι άνθρωποι νομίζουν ότι είμαι αλαζόνας. Γιατί μισώ να συμμετέχω. Δεν είναι στη φύση μου, δεν είναι αυτό που είμαι, και δεν φοβάμαι να πω αυτό που θέλω, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε με τον δικό μου τρόπο. Δεν φοβάμαι ούτε την αποτυχία, είναι μέρος της καριέρας ενός ποδοσφαιριστή. Έχω όμως τη βαθιά πεποίθηση ότι γεννήθηκα για να κερδίζω και θέλω να το δείξω σε όλους.
Με τους παλιούς κανόνες, θα σου έλεγα ότι δεν θα μπορούσα να κερδίσω τη Χρυσή Μπάλα, αλλά με τους νέους μπορώ. Σας ζητούν να επιλέξετε τον πιο εντυπωσιακό παίκτη, αυτόν που είχε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο, τον πιο καθοριστικό, αυτόν που φαίνεται καλύτερος στο μάτι. Θα δούμε, αλλά νομίζω ότι είμαι ακόμα υποψήφιος, αυτή είναι η αλήθεια. Πολλά πράγματα με κάνουν περήφανο. Πρώτον, το να συνεχίσουμε να κερδίζουμε τίτλους (Ligue 1) είναι αυτό για το οποίο παίζουμε» και έκλεισε για την ήττα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Αργεντινή:
«Το χαμένο Μουντιάλ ήταν απλώς μία αναβολή. Πιστεύω ότι θα κερδίσουμε άλλο ένα. Η ομάδα έχει αυτή την επιθυμία, αυτό το όνειρο. Ελπίζω να μπορώ να πω σε λίγα χρόνια ότι όλα πήγαν από το κακό στο καλό, ακόμα κι αν η απώλεια ενός τελικού Μουντιάλ θα παραμείνει για πάντα κάτι αρνητικό στο μυαλό μου. Αλλά έχω μάθει να ζω με αυτό και δεν είναι πια πόνος για μένα. Είναι μέρος της ιστορίας, ανήκει στο παρελθόν», ήταν, χαρακτηριστικά, τα λόγια του Κιλιάν Εμπαπέ.