Ο Κώστας Πολίτης ήταν χαμηλών τόνων. Το 1987 βγήκαν μπροστά αστέρια όπως ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Φασούλας, ο Φιλλίπου, ο Ανδρίτσος, ο Καμπούρης, Ιωάννου, Χριστοδούλου, και τόσοι άλλοι. Η ομάδα ήταν όμως δικό του δημιούργημα. Εκείνος βρήκε τις ισορροπίες, εκείνος έβαλε τα… αστέρια στη σειρά και όλοι μαζί έφεραν το θαύμα.
Πολλοί λένε ότι με εξαίρεση ελάχιστους παίκτες τότε οι περισσότεροι έμαθαν τι θα πει σύστημα στο μπάσκετ. Από τον Κώστα Πολίτη. Η επίσημη αγαπημένη του ήταν η Εθνική Μπάσκετ, αν και δούλεψε μετά σε ΠΑΟ, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Ήταν το μεγάλο του δημιούργημα, καθώς εκτός από παίκτες “φτιαγμένους” εκείνος πήρε από το χέρι παιδιά (τότε) όπως τον Φάνη Χριστοδούλου και τους καθιέρωσε στο ευρωπαϊκό και στο παγκόσμιο μπασκετικό στερέωμα.
Αργότερα ήρθαν οι κόντρες με κάποιους, είναι γνωστή αυτή με τον Νίκο Γκάλη, αλλά για τον Κώστα Πολίτη δύσκολα θα ακούσει κανείς κουβέντα άσχημη.
Είχε μάθει στα δύσκολα από μικρός. Η καταγωγή του από την Καισαριανή και οι αριστερές καταβολές του “έκοψαν” το μπάσκετ το ’67 καθώς η χούντα δεν ήθελε “κόκκινους” παίκτες. Ο πρωταθλητής Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό, βρέθηκε εκτός μπάσκετ, έχασε και τη δουλειά του στον ΟΤΕ. Βρήκε όμως τον δρόμο του σαν προπονητής.
Το 82 ανέλαβε την Εθνική ανδρών στο μπάσκετ, αφού πέρασε από τις “μικρές” ομάδες. Το ’83 η Ελλάδα είδε για πρώτη φορά την τελική φάση του ευρωμπάσκετ και το ’86 μας άνοιξε ακόμη περισσότερο την όρεξη με τη συμμετοχή στο μουντομπάσκετ.
Όπως έλεγε και ο ίδιος είχε δυο αστέρια. Τον Γκάλη και τον Γιαννάκη. Έβαλε τον Γιαννάκη πλέι μέικεερ για να στηρίξει τον Γκάλη και ο Γκάλης από 15 πόντους άρχισε να βάζει 40. Έβαλε δίπλα τους τον Χριστοδούλου και τον Φασούλα και έκανε ομάδα… και μας έκανε όλους περήφανους…