Η τοποθέτηση του Πέτρου Μάνταλου μέσω του blog που διατηρεί στο “enwsi.gr”.
“Όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες, δεν με αφήνουν να ηρεμήσω. Από τη μια υπάρχει η πίκρα και η απογοήτευση από την ήττα στο ντέρμπι και από την άλλη, με τρελαίνει η πραγματικότητα που επιχειρούν να φτιάξουν για την ΑΕΚ και εμένα.
Βλέποντας μερικά από όσα γράφονται και λέγονται από το βράδυ της Κυριακής, νομίζω πως ήμουν σε άλλο γήπεδο. Αποκορύφωμα όλων είναι όσα είχαν εμένα πρωταγωνιστή, στη φάση του 90’ με τον Σεμπάστιαν Λέτο.
Δεν ξέρω τι μπορεί να φαντάζεται και για ποιον λόγο ο καθένας, αλλά η αλήθεια είναι μία και ξεκάθαρη. Όταν χάθηκε η μπάλα στο κέντρο έτρεξα προς τα πίσω για να κλείσουμε τα κενά. Ο Παναθηναϊκός έβγαινε γρήγορα στην αντεπίθεση και εγώ προσπάθησα να σταματήσω με το σώμα μου τον αντίπαλο για να μην μπει στην περιοχή και να σταματήσει η φάση.
Λένε για αγκωνιά. Μα δεν υπάρχει αγκωνιά. Ούτε με το μπράτσο δεν τον βρίσκω. Η σύγκρουση γίνεται με τον ώμο μου και ο Λέτο πέφτει γιατί χάνει την ισορροπία του.
Δεν θέλω να σχολιάσω καν την κίνηση του προς εμένα μετά από το γκολ. Πιστεύω πως ο καθένας έχει μάτια και κρίση και μπορεί να κατανοήσει τι συμβαίνει. Σεβάστηκα τη φανέλα που φοράω και το περιβραχιόνιο του αρχηγού και δεν υπήρξε συνέχεια. Αλλά δεν μπορώ να πιστέψω πως επιχειρούν να τα κάνουν όλα ίσια και όμοια.
Για το παιχνίδι δεν έχω να σας πω πολλά. Τζάμπα πετάξαμε βαθμούς. Κάναμε πολλά λάθη, δεν πήγε τίποτα καλά και δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Βρεθήκαμε πάλι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά δεν έχει μεγάλο νόημα.
Εμείς καθορίζουμε την τύχη μας και έχουμε μπροστά μας πολλά και σημαντικά παιχνίδια για να φτιάξουμε το μέλλον μας. Κλείνοντας, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο που βρέθηκε δίπλα μας την Κυριακή”.