Απώλεσε μόλις για 4 δευτερόλεπτα το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012. Τέσσερα χρόνια πριν, ο Σπύρος Γιαννιώτης βγήκε από το νερό της λίμνης Σερπεντάιν στο Χάιντ Παρκ, κάτω από έναν μουντό αυγουστιάτικο αγγλικό ουρανό, ύστερα από 1 ώρα, 50 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα κολύμβησης.
Καθώς εστίαζαν στο πρόσωπό του, τα δάκρυα και η αγανάκτηση ήταν εμφανέστατα. Είχε μόλις χάσει το ολυμπιακό μετάλλιο. Τα δάκρυα στέγνωσαν και ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες αθλητές ρίχτηκε –στα 36 του- στη μάχη του Ρίο.
Στη χώρα της “σάμπα” όμως η μοίρα του έπαιξε… νέο παιχνίδι, αφού χρειάστηκε το photo finish για να καθορίσει το χρώμα του μεταλλίου του, χάνοντας το χρυσό στα κλάσματα του δευτερολέπτου.
Όπως και να έχει, η προσπάθεια του μας έκανε να τόσο να στεναχωρηθούμε, όσο και να τον.. παραδεχτούμε για μια ακόμη φορά.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1980 το Λίβερπουλ της Αγγλίας και η επαφή του με το υγρό στοιχείο ξεκίνησε από μικρή ηλικία, αρχικά στις πισίνες κι αφού τις κατέκτησε στράφηκε στην ανοιχτή θάλασσα, ως σύγχρονος “Ποσειδώνας”.
Η πρώτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν το 2000 στο Σίδνεϊ, όπου τερμάτισε 20ος στα 400μ ελεύθερο, 21ος στα 1.500μ ελεύθερο και 15ος στη σκυταλοδρομία 4×200μ. ελεύθερο.
Ένα χρόνο αργότερα ήταν 7ος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φουκουόκα στην Ιαπωνία, ενώ το 2003 κρέμασε στο στήθος του το χάλκινο μετάλλιο στα 4×200μ. ελεύθερο, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα υγρού στίβου.
Το 2004, στην Αθήνα ήταν η μία από τις 3 πρώτες ελληνικές παρουσίες σε ολυμπιακούς τελικούς, έπειτα από 108 χρόνια. Ο Γιαννιώτης έκανε πανελλήνια επίδοση το πρωί στα 400 μ. ελεύθερο με 3.48.77 (πέρασε έβδομος) και το βράδυ στον τελικό είχε τον ίδιο χρόνο, κατέλαβε την ίδια θέση κι αναδείχθηκε 7ος ολυμπιονίκης.
Το άστρο του έλαμψε στους Μεσογειακούς Αγώνες στην Αλμερία το 2005, όπου κατέκτησε τρία μετάλλια: δύο αργυρά στα 400μ. ελεύθερο και στα 1.500μ. ελεύθερο, κι ένα χάλκινο στα 800μ. ελεύθερο.
Ένα χρόνο αργότερα, στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Υγρού στίβου στη Βουδαπέστη, αν και ξεκίνησε δυναμικά σημειώνοντας πανελλήνιο ρεκόρ στα προκριματικά στα 400μ. ελεύθερο με 3:48:67, στον τελικό έμεινε μακριά από τον καλό του εαυτό και τερμάτισε 8ος.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης επέστρεψε δριμύτερος στο βάθρο, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου το 2007 στη Μελβούρνη, στον πρώτο αγώνα της καριέρας του στην ανοιχτή θάλασσα. Τερμάτισε 3ος στα 5 χλμ και χάρισε στην Ελλάδα το τρίτο μετάλλιο στην ιστορία του θεσμού, μετά το χρυσό του Άρη Γρηγοριάδη και το χάλκινο της εθνικής ανδρών υδατοσφαίρισης στο Μόντρεαλ.
Την ίδια χρονιά αγωνίστηκε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο ανοιχτής θάλασσας, στην Κίνα, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο, ενώ την ίδια χρονιά ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στους Διεθνείς Στρατιωτικούς Αγώνες στο Χαϊντεραμπάντ της Ινδίας, στα 1.500μ.ελεύθερο και μάλιστα με ρεκόρ αγώνων, αφού τερμάτισε σε 15:16:50. Από την ίδια διοργάνωση έφυγε με ακόμη δύο μετάλλια στις αποσκευές του, ασημένια στα 4Χ200 και στα 400μ. ελεύθερο.
Αναμφίβολα το 2007 ήταν η χρονιά του, γι αυτό και βρέθηκε στον κατάλογο με τους υποψήφιους για τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου κολυμβητή ανοιχτής θαλάσσης.
Το 2008, τερμάτισε 9ος στα 10χλμ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας, που διεξήχθη στη Σεβίλλη, σφραγίζοντας έτσι το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, όπου τερμάτισε 17ος.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης πρόσθεσε ακόμη ένα μετάλλιο στη συλλογή του, το ασημένιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ρώμης, στα 5χλμ ανοιχτής θάλασσας, ενώ το 2011 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Σετούμπαλ, πήρε το χρυσό στα 10 χλμ. Διψασμένος για διακρίσεις ο σύγχρονος «Ποσειδώνας» αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 10 χλμ. ανοιχτής θαλάσσης στη Σαγκάη, ενώ κατέκτησε και το αργυρό μετάλλιο στα 5 χλμ. ανοικτής θάλασσας στην ίδια διοργάνωση.
Το 2013, ο Έλληνας κολυμβητής κατέκτησε ακόμη ένα χρυσό μετάλλιο, στα 10χλμ. ανοιχτής θαλάσσης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βαρκελώνης, ενώ το 2015 εμπλούτισε τη συλλογή του με το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Καζάν.
Στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, η ιστορία είναι… γνωστή! Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, 36 ετών πλέον, έπαιξε το τελευταίο του χαρτί και δικαιώθηκε. Το χρυσό μπορεί να χάθηκε στα κλάσματα του δευτερολέπτου, αλλά ο 36 ετών παθολογικά σεμνός και μετρημένος -σε όλη την αθλητική διαδρομή του- Γιαννιώτης μπορεί να είναι μόνο υπερήφανος.
Αυτή τη φορά, τα δάκρυα στις δηλώσεις του ήταν χαράς!
Το βιογραφικό του Γιαννιώτη:
Ημερ. Γέννησης 19/2/1980
Σωματείο Ολυμπιακός ΣΦΠ
Αγώνισμα 10χλμ. σε ανοιχτή θάλασσα
Ολυμπιακές συμμετοχές 2000, 2004, 2008, 2012, 2016
Διακρίσεις
2ος 10χλμ. Ολυμπιακοί 2016
4ος 10χλμ. Ολυμπιακοί 2012
5ος 1.500μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2004
7ος 400μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2004
1ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2011
1ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2013
2ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2009
2ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2011
2ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2013
3ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2007
3ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2015
5ος 5χλμ. Παγκόσμιο ανοιχτής θάλασσας 2010
6ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2009
6ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2011
6ος 25χλμ. Παγκόσμιο 2013
7ος 400μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2001
8ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2015
1ος 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
1ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
2ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2014
3ος 4Χ200μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002
3ος 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
4ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004
4ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
4ος 4Χ200μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004
5ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2008
5ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2016
6ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
7ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
8ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2006
8ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2014
5ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2001 (25μ.)
6ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2001 (25μ.)
7ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2000 (25μ.)
7ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002 (25μ.)
8ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002 (25μ.)
8ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004 (25μ.)
1ος Παγκόσμιο Κύπελλο 10χλμ. 2012 (γενική κατάταξη)