Ο Ολυμπιακός διοργάνωσε το «The Night Of The Legend» προς τιμήν του Βασίλη Σπανούλη, σε μία φοβερή βραδιά γεμάτη αποθέωση και… δάκρυα, στο κατάμεστο ΣΕΦ.
Μπροστά σε πλήθος πρώην συμπαικτών και προπονητών, αλλά και της οικογένειάς του, ο Βασίλης Σπανούλης τιμήθηκε από την ΚΑΕ Ολυμπιακός για τη “μυθική” προσφορά του στην ομάδα. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι βράβευσαν τον νυν προπονητή του Περιστερίου, μέσα σε… παροξυσμό από την κερκίδα, που φώναζε το όνομά του, αλλά και “μέχρι τέλους”.
Για την εορταστική βραδιά των Πειραιωτών δε, ο Σάσα Βεζένκοφ ήρθε επίσης, από το Σακραμέντο για να τιμήσει τον “V-Span”, Ιτούδης και Καλάθης ταξίδεψαν από την Τουρκία, ενώ στο ΣΕΦ έδωσαν επίσης το “παρών”, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, ο Πέρο Άντιτς, ο Νίκος Ζήσης, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς και πολλοί ακόμη άνθρωποι του μπάσκετ.
Την παράσταση έκλεψε όμως ο ίδιος ο Σπανούλης και η οικογένειά του. Ο θρύλος του ελληνικού αθλητισμού και του Ολυμπιακού, δεν κατάφερε να κρύψει τη συγκίνησή του, ενώ δακρυσμένη ήταν και η σύζυγός του, Ολυμπία Χοψονίδου.
Ολόκληρο το ΣΕΦ “λύγισε” όμως, την ώρα που τα παιδιά του Βασίλη Σπανούλη ανάρτησαν στην οροφή του φαληρικού γηπέδου, τη φανέλα με το νούμερο 7 και το όνομα του ιστορικού αρχηγού των Πειραιωτών.
Η ομιλία του Σπανούλη
“Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους από καρδιάς, που είστε δίπλα μου σε ένα τόσο σημαντικό βράδυ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους προέδρους για αυτά τα 11 χρόνια. Πιστέψατε στο χαρακτήρα μου και στο ταλέντο μου και μου δώσατε την ευκαιρία να κάνω το όνειρο που είχα από μικρός πραγματικότητα, να ηγηθώ μιας μεγάλης ομάδας.
Οι σχέσεις των ανθρώπων χτίζονται με σεβασμό. Ξέρω ότι δεν ήταν εύκολο να έρθω από τον αιώνιο αντίπαλο στον Ολυμπιακό. Ήταν όνειρό μου να παίξω στον Ολυμπιακό από τότε που ήμουν στο Μαρούσι. Όταν πήρα την απόφαση ήξερα ότι θα πετύχω με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Θέλω να ευχαριστήσω τον Γιώργο Πρίντεζη, τον Κώστα Παπανικολάου και τα άλλα παιδιά για όλα όσα ζήσαμε.
Ξέρω ότι τους έσπαγα τα νεύρα, ξέρω ότι έβρισκαν δικαιολογία για να φύγουν όταν ήμασταν στα αεροδρόμια ή στα ξενοδοχεία, για να μην μιλήσουμε πάλι για μπάσκετ. Υπήρχαν πολλά βράδια, το ξέρουν οι πρόεδροι, που τους έπαιρνα τηλέφωνο να μιλήσουμε για μπάσκετ. Είμαι πολύ περήφανος που πέτυχα για τον Ολυμπιακό μας.
Ό,τι έκανα τόσα χρόνια, το έκανα για να κερδίσει ο Ολυμπιακός. Θέλω να ευχαριστήσω όλους για την υπομονή και την επιμονή”
Θέλω να ευχαριστήσω τη γυναίκα μου που μου χάρισε 6 όμορφα παιδιά. Ήταν αυτή που με περίμενε στο σπίτι και άκουγε τα πάντα. Ήταν μια δυνατή γυναίκα που με στήριζε γιατί ήξερε πόσο πολύ θέλω να πετύχω.
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στη μητέρα που με γέννησε. Μαμά σε ευχαριστώ για όλα. Και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αδερφό μου, που ήταν και αδερφός και πατέρας. Ήταν ο πιο αυστηρός κριτής μου. Όσα χρόνια έπαιζα μπάσκετ δεν άκουσα μια καλή κουβέντα, μόνο όταν σταμάτησα.
Όταν ήμουν 15 έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο και είχα υποσχεθεί πως όλη η καριέρα μου θα είναι αφιεερωμένη σε αυτόν. Ελπίζω να τον έκανα περήφανο”.