Δημήτρης Καμπουράκης

Ο Παστέρ, με την ανακάλυψη του αντιλυσσικού εμβολίου, απάλλαξε την ανθρωπότητα από έναν φρικτό εφιάλτη. Τον λυσσασμένο σκύλο. Ο τρόμος που προκαλούσε η λύσσα, ο τραγικός θάνατος όσων μολύνονταν και τα κομπογιαννίτικα γιατρικά του μεσαίωνα που αποτέλειωναν τους ασθενείς.

Ποιος ήταν ο Μαύσωλος, που έδωσε την ονομασία του σε όλα τα μεγαλοπρεπή ταφικά μνημεία της υφηλίου. Το περίφημο μαυσωλείο που έχτισε η γυναίκα του (που ήταν και αδερφή του) μετά τον θάνατο του, που είχε ονομαστεί ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας.

Τα βίαια μέτρα ιταλοποίησης των ελληνικών πληθυσμών των Δωδεκανήσων που πήρε η ιταλική διοίκηση τα 33 χρόνια κατοχής των νησιών μας. Απαγορεύτηκε η ελληνική γλώσσα, κυνηγήθηκε η Ορθόδοξη εκκλησία, δόθηκαν κίνητρα για την υιοθέτηση της ιταλικής υπηκοότητας, απαγορεύτηκε η εργασία σε όσους δήλωναν Έλληνες. Παρά ταύτα, οι Δωδεκανήσιοι κράτησαν.

Ένας θρησκευτικός θρύλος που επιβιώνει ως σήμερα στην Ζάκυνθο, τον οποίον μάλιστα αποδέχεται η εκκλησία μας. Η Μαρία Μαγδαληνή, μετά την Σταύρωση πήγε στην Ρώμη, από κει βρέθηκε στην Ζάκυνθο ως ναυαγός. Σε παραλία του νησιού υπάρχει το αποτύπωμα του ποδιού της πάνω στον βράχο.

Οι πρόγονοι μας δεν φυλάκιζαν τους εγκληματίες. Είτε τους έβαζαν πρόστιμο, είτε τους εξόριζαν, είτε τους θανάτωναν. Γι αυτό δεν υπήρχαν φυλακές, παρά μόνο προσωρινά κρατητήρια. Θεωρούσαν τρελή ιδέα να ταΐζουν έναν εγκληματία για χρόνια, ελπίζοντας να γίνει καλός άνθρωπος.

Είκοσι εννιά δοσίλογοι και σαράντα οκτώ Γερμανοί αξιωματικοί θάβονται κάτω από τα ερείπια ενός κτιρίου στην αρχή της Πατησίων, που ανατινάχτηκε με δυναμίτη. Οι επιπτώσεις του σαμποτάζ, η προδοσία, η σύλληψη των αντιστασιακών και η βαριά τιμωρία του προδότη.

Ένας υπουργός που πιάνεται όμηρος από ληστές για λύτρα, γράφει την πληρέστερη πραγματεία για το φαινόμενο της ορεινής ληστεία στην Ελλάδα του 19ου αιώνα: Τα ήθη των ληστών, η μπέσα τους, ο τρόπος σκέψης τους και οι δοξασίες τους. Τα λύτρα παραδόθηκαν, ο υπουργός απελευθερώθηκε, οι ληστές εκτελέστηκαν, το χρήμα το πήραν οι χωροφύλακες.

Και τα δύο ήταν προγενέστερα του δικτάτορα Μεταξά. Και τα δύο οφείλονται σε νόμους του Ελευθέριου Βενιζέλου, απλώς η προπαγάνδα του Μεταξικού καθεστώτος δημιούργησε τον μύθο του «πατερούλη Μεταξά που πρόσεχε τους εργάτες και τους αγρότες». Αδιάψευστη απόδειξη: Πρώτος διοικητής ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος