Μία σταγόνα ιστορία

Η πρώιμη και εκ των προτέρων καταδικασμένη επανάσταση ενός ιερωμένου που έμεινε στην λαϊκή μνήμη ως ήρωας που γδάρθηκε από τους Τούρκους. Μια φλογερή προσωπικότητα της Ηπείρου που ενέπνευσε τους ραγιάδες στην πιο μαύρη περίοδο της τουρκοκρατίας.

Οι τρομερές ομοιότητες της Τρόικας των ημερών μας, με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο που μας επιβλήθηκε μετά την χρεωκοπία Τρικούπη. Τα 80 χρόνια που ήμασταν υπό διεθνή εποπτεία, παρά το γεγονός ότι ο κόσμος άλλαξε δραματικά, απόδειξη ότι οι διεθνείς συμβάσεις δεν αλλάζουν ποτέ και για κανέναν λόγο.

Μια αποτυχημένη απόπειρα να αλλάξει η κοινωνική οργάνωση της αρχαίας Σπάρτης, πριν η πόλη παρακμάσει λόγω του ολιγαρχικού συστήματος της. Οι «υπομείοντες», οι «νεοδαμώδεις» και οι «μόθακες». Μια προδοσία από φίλο σταμάτησε τον Κινάδωνα.

Λόχοι φοιτητών με χρωματιστές στρατιωτικές στολές, σπαθιά στη μέση και γκράδες στα χέρα, παρελαύνουν στους δρόμους της Αθήνας και επιβάλλουν την τάξη. Στρατηγός ο πρύτανης και λοχαγοί οι καθηγητές του πανεπιστημίου Αθηνών. Μια εκπληκτική ιστορική στιγμή της εθνικής και πανεπιστημιακής μας ζωής.

Το τουρκικοό Σισμίκ-1 βγήκε στο Αιγαίο για έρευνες. Τότε (1987) που οι Τούρκοι έκαναν αυτά που αποτολμούν και σήμερα, όμως βρήκαν απέναντι τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον διεθνή διπολισμό που ευνοούσε κινήσεις τακτικής από την Ελλάδα.

Ο Αδόλφος θεωρούσε τον σύμμαχο του Μπενίτο ηλίθιο και ανίκανο. Οι Ιταλοί περίμεναν πρώτα να νικήσουν οι Γερμανοί τους αντιπάλους και μετά κήρυτταν κι αυτοί πόλεμο στους ηττημένους για να εισπράξουν τα οφέλη της νίκης. Ουκ ολίγες φορές δε, ο Χίτλερ έτρεξε να σώσει τον σύμμαχο του.

Από τα αμπέλια και τις συκιές, στα σχέδια για τον περικαλλή ναό του Σωτήρος κι από τους φοίνικες στον Δρομέα. Μια από τις ιστορικότερες πλατείες της χώρας που πέρασε χίλιες περιπέτειες και αλλαγές στην εμφάνιση της. Τα’ότε που την Γ’ Σεπτεμβρίου κατέβαιναν μόνο μουλάρια και τα κακόφημα κέντρα των Βαυαρών λίγο πιο κάτω.

Μακριά από την σημερινή κατάσταση των πανεπιστημίου, οι πρώτοι Έλληνες φοιτητές ελέγχονταν αυστηρά, είχαν κηδεμόνα και κάθε παρασπονδία τιμωρούνταν αυστηρά. Γι αυτό, οι πρώτοι φοιτητές μας ήταν ένα εξαιρετικά συντηρητικό στρώμα.