Παρασκευή, 29 Μαρ.
15oC Αθήνα

Η ώρα της δίκαιης κρίσης

Η ώρα της δίκαιης κρίσης

Όπως έδειξαν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, η Νέα Δημοκρατία διεκδικεί να επανέλθει στην εξουσία. Το λογικά και πολιτικά παράδοξο αυτής της προοπτικής είναι ότι διεκδικεί την επιστροφή του στην διακυβέρνηση της χώρας το κόμμα που ευθύνεται για τη χρεοκοπία της.

Ανεξαρτήτως των ισχυρισμών των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, παρά τους μύθους και τα ψεύδη που κυριάρχησαν στη διάρκεια της κρίσης, ας ανιχνεύσουμε την αλήθεια όπως την περιγράφει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην Έκθεσή του τον Μάρτιο του 2014:

«Επισημαίνει (το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) ότι, πριν από την έναρξη του προγράμματος συνδρομής ΕΕ-ΔΝΤ, το οποίο δρομολογήθηκε την άνοιξη του 2010, υπήρχε ένας διττός φόβος που αφορούσε την «αφερεγγυότητα» και τη μη «βιωσιμότητα» των δημοσίων οικονομικών της Ελλάδας, με το δημόσιο έλλειμμα να αγγίζει το 15,7% του ΑΕΠ το 2009, έναντι 6,5% το 2007 και το δημόσιο χρέος να συνεχίζει την ανοδική του πορεία από το 2003, όταν είχε διαμορφωθεί στο 97,4 του ΑΕΠ, αγγίζοντας το 129,7% το 2009… Είναι της γνώμης ότι η προβληματική κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος».

Με λίγα λόγια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατηγορεί την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της Ελλάδας μεταξύ 2004-2009, όπως την κατηγορεί και για στατιστικές απάτες, προκειμένου να συγκαλύψει τις αρνητικές οικονομικές εξελίξεις.

Την Έκθεση αυτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ψήφισαν σχεδόν ομόφωνα όλες οι πολιτικές ομάδες, αγνόησαν επιδεικτικά και κατέπνιξαν, σχεδόν στο σύνολό τους, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και τα εγχώρια πολιτικά κόμματα. Η αλήθεια δεν ευνοούσε τη δημαγωγική ανευθυνότητα και της Δεξιάς και της Αριστεράς.

Αν οι ξένοι αποκαλύπτουν αυτά τα δεδομένα, μακριά από τις ελληνικές έριδες, τότε τίθεται το ερώτημα στους Έλληνες πολίτες: « τι εγγυήσεις ασφαλείας για το μέλλον της χώρας μας τους παρέχει η Νέα Δημοκρατία ως υπαίτιο κόμμα της οικονομικής κατάρρευσης και της χρεοκοπίας;». Οι Έλληνες πολίτες οφείλουν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, προτού προσέλθουν στις κάλπες της 7ης Ιουλίου.

Έτσι έχουν τα πράγματα για την μηδέποτε ψελλίσασα μια λέξη αυτοκριτικής συντηρητική παράταξη, οπότε χρήσιμο θα ήταν να διαπιστωθεί ποιος επέτρεψε στο κόμμα της χρεοκοπίας να εμφανίζεται ως πιθανή κυβερνητική λύση. Οι ευθύνες βαραίνουν τον κ.Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Μεταξύ 2015 και 2019 συνέβησαν απίστευτα πράγματα στη δημόσια ζωή.

Ο αντιμνημονιακός γίγας της ριζοσπαστικής αριστεράς, αφού διακινδύνευσε την έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2015, σάλπισε άτακτη υποχώρηση και πρόσθεσε στην πλάτη του κόσμου τρίτο μνημόνιο χρηματοδοτικού ύψους 86 δις ευρώ. Η κυβέρνηση Τσίπρα πέρασε, με γκροτέσκες θεατρικές φιγούρες, από τις απειλές εναντίον των αγορών, σε πλήρη υποταγή σε αυτές και τους δανειστές. Υποταγή, όχι μόνο για τα οικονομικά θέματα, αλλά και για τα εθνικά. Υπήρξε πρόθυμη για όλα. Υπερφορολόγησε και γονάτισε τη μεσαία τάξη. Κατήργησε το ΕΚΑΣ πλήττοντας τους χαμηλοσυνταξιούχους. Άσκησε επιλεκτική επιδοματική πολιτική για να κρατά πολιτικά εξαρτημένα από την κυβερνητική ελεημοσύνη φτωχά κοινωνικά στρώματα, αντί άλλων αναγκαίων θετικών πολιτικών. Ισοπέδωσε το επενδυτικό κλίμα. Παρέδωσε τη δημόσια περιουσία στο υπό τον έλεγχο των δανειστών Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Ανέβασε σε άλλο επίπεδο την απρέπεια των προεκλογικών παροχών και της πελατοκρατίας. Η συμπεριφορά πολλών στελεχών της συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνιστούσαν αισθητική, πολιτική και θεσμική προσβολή. Υπέγραψε επώδυνη εθνικά συμφωνία με τα Σκόπια. Εν ολίγοις, η κυβέρνηση του κ.Τσίπρα ήλθε ως ελπίδα και φεύγει ως καταιγίδα.

Το ερώτημα που τίθεται και πάλι προς τους Έλληνες πολίτες είναι: « θα επιτρέψουν την παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στη ζώνη των σχετικά υψηλών εκλογικών ποσοστών ή θα καταδικάσουν την αχαρακτήριστη πολιτική του, που και τη χώρα ζημίωσε και πριμοδότησε τα εκλογικά ποσοστά της Δεξιάς, δηλ. του κόμματος της χρεοκοπίας;».

Από το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου θα κριθούν πολλά για το μέλλον της χώρας. Καλό είναι να θυμόμαστε όλοι ότι, ενώ η Ελλάδα σώθηκε από βέβαιη χρεοκοπία, επειδή προσφύγαμε στον μηχανισμό στήριξης, ωστόσο υποστήκαμε σκληρές και λανθασμένες πολιτικές καθ’ ομολογίαν των ίδιων των δανειστών, γιατί εμείς σταθήκαμε ανέτοιμοι να πετύχουμε την εθνική συνεννόηση. Οι ευθύνες της εσωτερικής πολιτικής διαίρεσης βαρύνουν τόσο τη Νέα Δημοκρατία όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Να θυμόμαστε όλοι ότι οφείλουμε, ό,τι δεν κάναμε τα προηγούμενα χρόνια, να το κάνουμε μετά τις εκλογές. Να θυμόμαστε ότι μόνο το Κίνημα Αλλαγής προτείνει ως βασική προγραμματική αρχή την εθνική συνεννόηση, παρά το γεγονός ότι η δημοκρατική παράταξη πλήρωσε βαρύ πολιτικό τίμημα για να διασώσει τη χώρα, την ώρα που οι άλλοι έστηναν κυβερνητικές καριέρες, για να εφαρμόσουν μετά σκληρότερα μνημόνια.

Είναι ή ώρα της δίκαιης κρίσης.

* Άρθρο του Χάρη Καστανίδη. Ο Χάρης Καστανίδης είναι υποψήφιος Βουλευτής στην Α’ Θεσσαλονίκης με το Κίνημα Αλλαγής.

Εκλογές Τελευταίες ειδήσεις