Απόφαση-σταθμός για τους εργαζόμενους

ακόμη κι αν ο εργαζόμενος είχε συμφωνήσει στην καταβολή μειωμένων.

Συγκεκριμένα το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο εργαζόμενος δικαιούται να αξιώσει από τον εργοδότη, ακόμα και με μεγάλη καθυστέρηση, τις νόμιμες αποδοχές του και δεν μπορεί να εμποδιστεί στην άσκηση των δικαιωμάτων του, ούτε επειδή ανέχθηκε για σημαντικό διάστημα μειωμένες αποδοχές ούτε επειδή ο εργοδότης μπορεί να βρίσκεται σε κακή οικονομική κατάσταση.

Κατά τον Άρειο Πάγο(1158/09), ακόμα και αν κάποιος συμφώνησε αμοιβή μικρότερη από εκείνη που δικαιούται, αυτό δεν σημαίνει ότι παραιτήθηκε από τις νόμιμες αξιώσεις του, αφού μια τέτοια παραίτηση από τα εργατικά δικαιώματα δεν επιτρέπεται από τον νόμο και είναι άκυρη.

Επιπλέον η μακρόχρονη ανοχή και αδράνεια του εργαζομένου είναι κατανοητή, αφού οφείλεται στη συνηθισμένη επαγγελματική εξάρτησή του από τον εργοδότη. Ετσι, το ανώτατο δικαστήριο δέχεται ως απόλυτα δικαιολογημένες τη διστακτικότητα και την καθυστέρηση του εργαζομένου να προβάλει επιτακτικά στη διάρκεια της εργασιακής σχέσης τις αξιώσεις του και να επιδιώξει την άμεση ικανοποίησή τους.
Κατά συνέπεια, ο εργοδότης, ακόμα και αν έχει “εξασφαλίσει” τη συναίνεση του εργαζομένου στην πληρωμή μικρότερων αποδοχών από τις νόμιμες, δεν μπορεί να αποκρούσει ως καταχρηστικές τις νόμιμες αξιώσεις μόνο και μόνο επειδή προβλήθηκαν καθυστερημένα και δεν είχε αντιταχθεί ο εργαζόμενος για μεγάλο διάστημα.