Η 200ή επέτειος από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης συνεχίζει να καλύπτεται από τα γερμανικά ΜΜΕ με εκτενή αφιερώματα στην ιστορία της ελληνικής εξέγερσης και αναλύσεις για τη σημασία της.
Για την Εθνική Επέτειο σε καιρό πανδημίας γράφει στην ιστοσελίδα της και η γερμανόφωνη υπηρεσία της Deutsche Welle, η οποία επισημαίνει ότι ο σχεδιασμός για τον εορτασμό της επετείου ήταν σίγουρα διαφορετικός, με γιορτές στα χωριά, σχολικές παρελάσεις και πολλούς υψηλούς προσκεκλημένους κυρίως από την Γαλλία, την Αγγλία, την Γερμανία και την Ρωσία – χώρες που τον 19ο αιώνα φιλοξένησαν ισχυρά φιλελληνικά κινήματα.
«Ήθελαν να γιορτάσουν με χαρά, υπερηφάνεια και με μια γεμάτη αυτοπεποίθηση ματιά προς το μέλλον, ιδίως δέκα χρόνια μετά την αρχή της οικονομικής κρίσης. Το 2021 επρόκειτο να είναι η χρονιά μνήμης για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, με αποκορύφωμα την 25η Μαρτίου», γράφει ο συντάκτης.
Το αφιέρωμα εξηγεί το νέο σχεδιασμό των εορτασμών και αναφέρεται στα δώρα των ξένων χωρών, όπως το δάνειο από την Γαλλική Εθνοσυνέλευση της ταπισερί του Ραφαήλ, στην οποία απεικονίζεται η «Σχολή των Αθηνών». Επιπλέον, σημειώνει την φωταγώγηση στα γαλανόλευκα εμβληματικών κτιρίων σε πολλές χώρες.
«Ο έξω κόσμος θέλει να γιορτάσει την 200ή επέτειο με τους Έλληνες – και το δείχνει. Κυρίως οι χώρες με παράδοση φιλελληνισμού ή με μεγάλη ελληνική διασπορά. Η Γερμανία ανήκει και στις δύο κατηγορίες. Αν και ο πιο διάσημος φιλέλληνας ήταν Βρετανός, ο Λόρδος Βύρων, οι περισσότεροι από τους ξένους που πολέμησαν και πέθαναν για την ανεξαρτησία της Ελλάδας κατά την Ελληνική Επανάσταση ήταν Γερμανοί. Εμπνευσμένοι ίσως από τον Γκαίτε και κείμενα όπως αυτό από την “Ιφιγένεια εν Ταύροις”: …και μακρές μέρες στέκω στο ακρογιάλι, με την ψυχή ζητώντας των Ελλήνων τη χώρα”».
Με αφορμή την επέτειο της έναρξης του ελληνικού αγώνα ανεξαρτησίας που οδήγησε στην ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, η Γερμανική Ραδιοφωνία, στην ενότητα «Πολιτισμός», διατρέχει την ελληνική ιστορία από την Επανάσταση μέχρι σήμερα, με κυριότερους σταθμούς το έναυσμα της εξέγερσης και το κύμα φιλελληνισμού στην Ευρώπη, την Σφαγή της Χίου, την Πτώση του Μεσολογγίου, την Ναυμαχία του Ναυαρίνου, την άφιξη του Βασιλέως Όθωνα, το όραμα για την «Ελληνική Δημοκρατία», την Μικρασιατική Καταστροφή και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, την ανταλλαγή πληθυσμών με την Τουρκία, την γερμανική κατοχή και τις σφαγές από την Βέρμαχτ, τον Εμφύλιο, την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, την Επταετία της Δικτατορίας, την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την οικονομική κρίση μετά το 2008.
Το αφιέρωμα συνεχίζει επισημαίνοντας ότι επί 200 χρόνια η Ελλάδα χρειάστηκε πολλές φορές να αγωνιστεί για την σταθερότητά της και υπέφερε από την μετανάστευση καλά εκπαιδευμένων νέων γυναικών και ανδρών στο εξωτερικό. Ο γερμανός οικονομολόγος Γενς Μπάστιαν αναφέρεται μάλιστα στο «κόκκινο χαλί» που στρώνει η ελληνική κυβέρνηση για την επιστροφή τους. «Τα 200 χρόνια από τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων κατά της οθωμανικής κυριαρχίας ήταν γεμάτα κρίσεις και τραγωδίες και δύσκολα κατακτημένη πρόοδο σε ένα εύθραυστο κράτος», γράφει ο συντάκτης και κλείνει με αναφορά στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου το 2004, με «πατέρα» της επιτυχίας έναν άλλον Όθωνα, τον Ότο Ρεχάγκελ.