Καπέσοβο: Το πέτρινο στολίδι του Ζαγορίου που προσφέρει απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση

Τα Ζαγοροχώρια αποτελούν ιδανικό προορισμό για χειμερινή απόδραση και θα σας ταξιδέψουν στην αυθεντικότητα και την γνήσια παράδοση της ελληνικής υπαίθρου.

Τα Ζαγοροχώρια απαρτίζονται από 46 χωριά που είναι διάσπαρτα ανάμεσα σε καταπράσινα βουνά και κατάφυτες περιοχές από πεύκα και έλατα ανάμεσα στα όρη Τύμφη, Μιτσικέλι και Σμόλικα, στην καρδιά της Ηπείρου.

Ένα από χωριά – ησυχαστήρια που προσφέρουν απόλυτη χαλάρωση είναι το εκπλητικό Καπέσοβο που ανήκει διοικητικά στον Δήμο Ζαγορίου και απέχει περίπου 43 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα.

Το γραφικό χωριό διατηρεί την παραδοσιακή ζαγορήσια αρχιτεκτονική, με τα πέτρινα διώροφα αρχοντικά και τα λιθόστρωτα μονοπάτια και καλντερίμια.

Το χωριό βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το φαράγγι του Βίκου, όπου από ορισμένα σημεία του χωριού η θέα προς αυτό είναι πανοραμική.

Από τα αξιοθέατα του χωριού ξεχωρίζει η Πασχάλειος Σχολή που ιδρύθηκε το 1861. Πρόκειται για ένα επιβλητικό κτίριο που αποτελεί εξαιρετικό δείγμα της ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής. Η Πασχάλειος Σχολή αποτέλεσε δωρεά των αδελφών Κωνσταντίνου και Παύλου Πασχάλη με σκοπό να λειτουργήσει ως το σχολείο του χωριού.

Η Πασχάλειος Σχολή λειτούργησε μέχρι το 1986, ενώ από το 1995 στο κτίριο στεγάζεται ένα λαογραφικό μουσείο. Το ισόγειο του διαμορφώθηκε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αναπαριστά την παραδοσιακή ζαγορίσια κατοικία. Στα εκθέματα της η Πασχάλειος Σχολή περιλαμβάνει πλήθος εργαλείων που χρησιμοποιήθηκαν κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες. Στην πλούσια βιβλιοθήκη της Σχολής σώζεται ένα πρωτότυπο έντυπο της Μεγάλης Χάρτας του Ρήγα Φεραίου.

Επιπλέον, η Πασχάλειος Σχολή λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο και πολυχώρος για διάφορες εκδηλώσεις. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό, όμως η Σχολή δεν λειτουργεί οργανωμένα και για να έχετε πρόσβαση θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον χωριανό.

Τον 17ο και 18ο αιώνα πολλοί Καπεσοβίτες διακρίθηκαν ως αγιογράφοι (μπογάδες στην τοπική διάλεκτο) και ξυλογλύπτες και πολλές από τις εκκλησίες του Ζαγορίου και γενικότερα της Ηπείρου διακοσμήθηκαν από έργα εντόπιων τεχνιτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξαιρετικής αγιογραφικής τέχνης αποτελεί ο ναός του Αγίου Νικολάου σε μικρή απόσταση από την κεντρική πλατεία, ο οποίος ανεγέρθηκε το 1793 με  δαπάνη του Καπεσοβίτη Ιωαννούτζου Αλεξίου Καραμεσίνη, ενώ οι αγιογράφοι του ναού ήταν ο Ιωάννης Αθανασίου και ο Αναστάσης Αναγνώστου.

Αποτελεί τρίκλιτη βασιλική με αυλή στο νότιο τμήμα του οικοπέδου η οποία εφάπτεται στον δρόμο πάνω από την πλατεία. Στη νότια και δυτική πλευρά, το κτίσμα αυτό περιβάλλεται απο μία ξυλόστεγη στοά η οποία οδηγεί σε δύο εισόδους για τον ναό, μία στον νότο και μία στη δύση, αντίστοιχα. Είναι χωρισμένος σε τρία τμήματα κατά το μήκος του.

Για τους λάτρεις της πεζοπορίας, αξίζει να διασχίσετε το πέτρινο μονοπάτι που ενώνει το Καπέσοβο με το γειτονικό Βραδέτο.

Η ξακουστή σκάλα του Βραδέτου αποτελείται 1100 σκαλοπάτια και 39 στροφές, ενώ έχει 3 λωρίδες, δύο κτισμένες με λευκές πέτρες για τους ανθρώπους και μία με μαύρες πέτρες για τα ζώα.

Η περίφημη αυτή πέτρινη κατασκευή, μήκους 1.200 μέτρων, χρειάστηκε περίπου 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί και χτίστηκε πριν από 200 χρόνια από τοπικούς μαστόρους που χρησιμοποίησαν πέτρες της περιοχής.

Μέχρι το 1973 ήταν ο μοναδικός δρόμος που ένωνε το Βραδέτο με τα υπόλοιπα χωριά και μέχρι σήμερα διατηρείται σε άριστη κατάσταση.

Κατά την επίσκεψή σας στο Ζαγόρι μην αμελήσετε να δοκιμάσετε τα παραδοσιακά τοπικά προϊόντα, όπως : φέτα, γιαούρτι, φρέσκο βούτυρο, ξινόγαλο,  πίτες του Ζαγορίου,  αλευρόπιτες ή αλλιώς κασόπιτες,  μπλατσαριά (χορτόπιτα με καλαμποκίσιο αλεύρι), τσουκνιδόπιτα, φακόπιτα και γλυκιά γαλατόπιτα.

Το χωριό Καπέσοβο απέχει περίπου 5 ώρες από την Αθήνα.