Ο λόφος του Στρέφη, ο οποίος έχει ζήσει στιγμές μεγάλης δόξας αλλά και στιγμές μεγάλης παρακμής περιμένει τώρα το φιλί της ζωής για να βιώσει και την εκ βάθρων αναγέννηση του.
Άλλωστε, στην 100ετή πορεία του, η ιστορία του έκρυβε πάντα ανατροπές κι εκπλήξεις. Τον 18ο και 19ο αιώνα στο λόφο λειτουργούσε ένα λατομείο, το οποίο μάλιστα αλλοίωσε σε βάθος χρόνου την αρχική μορφή του λόφου. Το όνομά του ήταν τότε Αγχεσμός και ιδιοκτήτης του, ο Στρέφης.
Από το 1924 μέχρι το 1926, διαδοχικές δενδροφυτεύσεις πρασινίζουν και καλλωπίζουν το μέχρι τότε «σκονισμένο» τοπίο.
Τόσο όμορφος έγινε στο τέλος ο χώρος που η διπλανή, σημερινή Εμμανουήλ Μπενάκη, η οποία οδηγεί στην κορυφή του λόφου, ονομάστηκε τότε «Οδός Προαστίου» – από τον πράσινο λόφο που δημιούργησε ειδυλλιακό τοπίο.
Σύμφωνα με το θρύλο, οι δεντροφυτεύσεις έγιναν για το χατίρι της κυρίας Στρέφη, η οποία δεν άντεχε να βλέπει την μπουγάδα της να λερώνεται καθημερινά από τη σκόνη και τις εργασίες στα λατομεία.