Πρόκειται για τα Άχραντα Πάθη του Κυρίου, τμήμα του ακάνθινου στεφάνου, τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, του Σπόγγου και από τη Χλαμύδα από το φρικτό μαρτύριο του Ιησού Χριστού. Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας, και αποτελούν θησαυρό και καύχημα της μονής. Δώρο των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων στον κτήτορα της μονής, ανιψιό τους, Όσιο Λεόντιο.
Ο Ηγούμενος της Μονής Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής μας ξεναγεί στην ιερά μονή, μας περιγράφει την ιστορία της και μας μιλάει για θαύματα που γίνονται στους πιστούς κατά την προσκύνηση των Άχραντων Παθών. Το Ακάνθινο Στεφάνι έγινε σύμβολο στην Ορθόδοξη Εικονογραφία. Σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε στο λόφο του Γολγοθά μαζί με τα καρφιά της Σταύρωσης καθώς και τον Τίμιο Σταυρό. Σήμερα, οι πιστοί μπορούν να προσκυνήσουν μέρος του Ακάνθινου Στεφάνου στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ιστορία της Μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, ο οποίος υπήρξε και ο κτήτοράς της. O Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε στην Μονεμβασία της Πελοποννήσου από τον Ανδρέα και την Θεοδώρα. Ο πατέρας του ήταν αρκετά πλούσιος και επίσημος άνδρας. Ο βασιλιάς Ανδρόνικος Β’, ο Παλαιολόγος ανέθεσε σ’ αυτόν σπουδαία θέση στην κεντρική διοίκηση του Μοριά. Ο Λέων λοιπόν, έτσι ονομαζόταν πριν, έτυχε μεγάλης φροντίδας από τους γονείς του και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη ξένες γλώσσες, φιλοσοφία και θεολογία. Μετά το θάνατο της μητέρας του έγινε μοναχός. Ο Λεόντιος απεβίωσε ειρηνικά και η φήμη της αρετής του παρέμεινε και μετά τον θάνατο του. Οι δε αδελφοί Παλαιολόγοι, Θωμάς και Δημήτριος, προς τιμήν του οσίου, έκτισαν Μονή στον τόπο της ασκήσεώς του, στο όνομα του αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Ο θαυμασμός των Παλαιολόγων για την αρετή του οσίου Λεοντίου ήταν μεγάλος και δωρίζουν στην Μονή τα Άχραντα Πάθη του Σωτήρος Χριστού, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα. Μέσα σε υστεροβυζαντινό κιβώτιο και σε λαξευμένο μάρμαρο από τον Πανάγιο Τάφο φυλάσσονται μεγάλα τεμάχια Τίμιου ξύλου, Ακάνθινου στεφάνου, Χλαμύδας και Σπόγγου. Οι χριστιανοί της περιοχής τρέφουν μεγάλη ευλάβεια στο μεγάλο αυτό θησαυρό της πίστης, ώστε ανέκαθεν όταν έχουν προβλήματα επιδημιών, ξηρασίας, ή άλλων προβλημάτων, ζητούν τη μεταφορά των «Αγίων Παθών» στο χωριό τους και έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Τα θαύματα δε που επιτελούνται σε ασθενείς ακόμα και μπροστά στα μάτια προσκυνητών είναι αναρίθμητα.
