Το θρυλικό πάρτι στη Βουλιαγμένη ακόμη μνημονεύεται και θεωρείται σημείο αναφοράς. Πώς ξεκίνησαν όλα; «Ένωσα τρία τραγούδια μου που προϋπήρχαν, τα Θερινά Σινεμά (το σημείο που λέει Είναι Κάτι Νύχτες με Φεγγάρι), το (Πάμε μια Βόλτα) Στη Βουλιαγμένη και το (Θέλω ένα Βράδυ να κάνω ένα) Πάρτι». Λουκιανός Κηλαηδόνης, Το πάρτι της βουλιαγμένης Ε.Τ. 2001.
Αυτό δήλωσε λίγο καιρό μετά τη χρυσή διοργάνωση της υπαίθριας συναυλίας στη Βουλιαγμένη, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης περιγράφοντας την ιδέα που τον οδήγησε στην ιδέα αυτής της μοναδικού γεγονότος.
Ο λόγος για το πρώτο τεράστιο μπιτς πάρτι της Αθήνας, αυτό στο οποίο έδωσαν το παρόν, διασκέδασαν, τραγούδησαν, χόρεψαν (μέσα στο νερό) και κολύμπησαν 100.000 θεατές και ας κόπηκαν 25.000 εισιτήρια, οι θεατές ήταν στην πραγματικότητα τρεις φορές περισσότεροι.
Είμαστε στις 25 Ιουλίου του 1983 όταν η πλαζ του ΕΟΤ ζει για μια βραδιά το δικό της παραθαλάσσιο Woodstock στην υπαίθρια συναυλία του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Η ιδέα που είχε ο sui generis καλλιτέχνης τότε ήταν να κλείσει την πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη μια νύχτα με πανσέληνο και να τη μεταμορφώσει σε συναυλιακό χώρο.
Ουσιαστικά, ήταν η πρώτη συναυλία που βγήκε από τα γήπεδα -το πιο βασικό χαρακτηριστικό των πολιτικών συναυλιών της Μεταπολίτευσης- συγκεντρώνοντας απίστευτο πλήθος κόσμου σε ένα δημόσιο ανοιχτό χώρο.