Ειδικότερα, σύμφωνα με την αρχή, έγκυος εργαζόμενη, που απασχολείτο ως ανασφάλιστη υπάλληλος σε δύο κυλικεία του ίδιου εργοδότη, κατήγγειλε ότι απολύθηκε. Ο λόγος της απόλυσης ήταν ότι, κατά τη διάρκεια ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας, η εργαζόμενη δήλωσε ότι είχε ξεκινήσει να εργάζεται στον συγκεκριμένο εργοδότη αρκετούς μήνες πριν την ημερομηνία πρόσληψης, που ο τελευταίος δήλωσε.
Ο εργοδότης αρχικά υποστήριξε ότι είχε προσλάβει την εργαζόμενη δοκιμαστικά και ότι η τελευταία αποχώρησε οικειοθελώς από την εργασία της μετά λίγες μέρες. Στην πορεία, όμως, ισχυρίστηκε ότι την απέλυσε, επειδή κλονίστηκε η εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό της, όταν είπε ψέματα στην Επιθεώρηση Εργασίας για τον χρόνο έναρξης της απασχόλησής της σε αυτόν.
Η νομοθεσία (άρθρο 15 παρ. 1 του ν. 1483/1984) προβλέπει ότι απαγορεύεται και είναι άκυρη η καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζομένης από τον εργοδότη της, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και για χρονικό διάστημα ενός έτους μετά τον τοκετό, εκτός αν υπάρχει σπουδαίος λόγος για την καταγγελία. Επιπλέον, (άρθρο 10 παρ. 2 του π.δ. 176/1997) «ο εργοδότης οφείλει να αιτιολογήσει δεόντως την καταγγελία γραπτώς και να προβεί σε σχετική κοινοποίηση και προς τις αρμόδιες υπηρεσίες επιθεώρησης εργασίας των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων».
Ο Συνήγορος του Πολίτη προχώρησε, σε συνεννόηση με την Επιθεώρηση Εργασίας, σε εξέταση μαρτύρων και των δύο πλευρών. Από τις μαρτυρικές καταθέσεις, σε συνδυασμό με όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που τέθηκαν υπόψη του, διαπίστωσε τα εξής:
– Από τον έλεγχο, που διενήργησε η αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, η εργαζομένη βρέθηκε να εργάζεται ανασφάλιστη και χωρίς να έχει αναγγελθεί η πρόσληψή της στον ΟΑΕΔ.
– Η εργαζομένη απέδειξε ότι απασχολείτο στο κυλικείο ήδη αρκετό καιρό πριν την ημερομηνία που αναφέρει ο εργοδότης και άρα δεν τεκμηριώθηκε ο ισχυρισμός του τελευταίου ότι είχε προσληφθεί δοκιμαστικά και απεχώρησε με δική της πρωτοβουλία.
– Η εργαζόμενη απολύθηκε (και δεν αποχώρησε οικειοθελώς) ενώ τελούσε σε κατάσταση εγκυμοσύνης και είναι νομικά αδιάφορο για την εγκυρότητα της απόλυσης το αν ο εργοδότης γνώριζε το γεγονός της εγκυμοσύνης.
– Η απόλυση της εργαζόμενης συνιστούσε στην πραγματικότητα αντίδραση του εργοδότη στη μαρτυρία της εργαζομένης προς το κλιμάκιο ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας.
Με βάση τα παραπάνω, η απόλυση θεωρήθηκε άκυρη λόγω έλλειψης σπουδαίου λόγου και λόγω παραβίασης των διατάξεων της σχετικής νομοθεσίας και ο Συνήγορος διαβίβασε το πόρισμά του προς την Επιθεώρηση Εργασίας και εισηγήθηκε την επιβολή διοικητικού προστίμου στον εργοδότη, κάτι που αποδέχθηκε η Επιθεώρηση Εργασίας επιβάλλοντας στον εργοδότη διοικητικό πρόστιμο 10.000 ευρώ.
